VERSLAG: Arcade Fire - 29/8 - HMH

Arcade Fire

Arcade Fire is altijd al populair geweest in Nederland. Hun eerste optreden hier, in 2005, werd van de Melkweg Oude Zaal verplaatst naar de Max, om óók daar uit te verkopen. Anno 2011 is de band uit Montreal - na uitbrengen van The Suburbs - zelfs zo groot geworden, dat ze de aanbieding om op acht zomerfestivals (waaronder Lowlands) te komen spelen konden afslaan, omdat ze een weekje langer vakantie voorrang gaven. Dan ben je een hele grote. Vandaag staan ze in een uitverkochte Heineken Music Hall.

Na de supportact, het eveneens Canadese Austra dat indruk maakt met experimentele synthpop, gaan om stipt kwart over negen de lichten uit. Met de toepasselijke, gedroomde opener ‘Ready To Start’ gaat er meteen al een zucht van verlichting door het publiek. Sterker nog, tijdens het eerste couplet wordt er al enthousiast meegeklapt. Zanger Win Butler is in een goed humeur en vraagt het publiek op de tribune om te gaan staan: “please everybody stand up, it makes us feel good, than we can give our best”. Ongeveer driekwart van de zitplaatsers gaan staan, en als als derde al 'Neighborhood #2 (Laika)' wordt gespeeld, merk je dat bijna alles wordt meegezongen. Ook het oudje 'No Cars Go' (stond op het tweede album Neon Bible maar voor debuut Funeral ook al op de selftitled EP) doet het meer dan prima. Zangeres Régine Chassagne flirt met de voorste rijen en haar man, zanger/gitarist Win Butler, lacht zijn tanden bloot. Wat een verademing dat instrumenten als orgel, accordeon en viool live worden gespeeld, in een tijdperk waar alles wel uit synthesizers lijkt te komen.

In tegenstelling tot eerdere optredens van de tour, heeft de band vandaag de setlist een beetje omgegooid. Zo kwam 'Neighborhood #2 (Laika)' dus al vroeg, en komt ook 'Sprawl II (Mountains Beyond Mountains)' een stuk vroeger tijdens het concert voorbij dan normaal. Een relatief ingetogen nummer van The Suburbs, met prachtige vocals van Régine. Voor Arcade Fire-begrippen een vrij modern nummer: weinig strijkers en gebruikmakend van bass-synth in plaats van basgitaar. Het blijkt het eerste Suburbs-nummer van een middenblok met zes nieuwe nummers. Het daarop volgende 'Empty Room' is lekker snel en shoegazy, 'Rococo' blijkt live een echte meezinger en 'The Suburbs' natuurlijk de titeltrack: een tandje terug. Het daarop volgende 'Month Of May' is op plaat niet heel spannend, maar live des te indrukwekkender. Het hoogte- en keerpunt van de set. Een griezelig pompende basljn en heel erg in your face.

En dat kan Arcade Fire prima gebruiken. Tijdens Lowlands 2007, ten tijde van Neon Bible, was hun optreden mooi, maar donker en af en toe een beetje braaf. Door het toevoegen van 'Month Of May' en het eerder genoemde 'Empty Room', nummers met duidelijke Sonic Youth-invloeden, is er een broodnodige portie urgentie en power aan de setlist toegevoegd. 'Month Of May' gaat over in 'Rebellion (Lies)', een track van Funeral, net zoals de meeste nummers aan het einde van de set. Afsluiter van de toegift is zoals gewoonlijk 'Wake Up': een nummer met halverwege zo’n geweldige versnelling dat het de perfecte afsluiter is. Het geluid is zonder oordopjes een beetje een brij, maar mét piekfijn. Alles valt op zijn plaats en elk instrument is onafhankelijk van elkaar te horen. De laatste tijd deden er verhalen de ronde dat Arcade Fire arrogant zou zijn geworden. Vandaag is daar niks van te merken. Ze lachen, hebben plezier en bedanken meermaals het publiek. Vandaag is Arcade Fire beter dan ooit.