VERSLAG: Avril Lavigne - 13/9 - HMH

Avril Lavigne

Het voorprogramma MakeBelieve warmt de gillende meiden hun stembanden goed op. Deze band mag voor een Heineken Music Hall spelen waarin vooral jonge meiden en tieners zijn. Ondanks dat de zaal bij lange na niet vol is, zit de sfeer er goed in.

Zodra het licht uitgaat, begint iedereen te gillen, het licht gaat een paar keer uit voordat het echt begint, gelukkig heeft ondergetekende oordoppen. Avril Lavigne wordt deze maand 27 en heeft in maart haar vierde album Goodbye Lullaby uitgebracht. De Europese The Black Star Tour doet dus ook Amsterdam aan. Dat Avril Lavigne weet dat ze in Amsterdam is, zegt ze de eerste zes nummers iets te vaak.

De zangeres die al ruim negen jaar zingt, is zichtbaar vermoeid, misschien is ze ziek, maar ze raffelt alle nummers af en zingt vaak onzuiver. Gelukkig heeft ze een ijzersterke band om zich heen, anders zou de show tot een echt dieptepunt gezakt zijn. Dat je voor diepgaande en inspirerende teksten niet naar de Heineken Music Hall hoeft te gaan vanavond is vooraf al duidelijk. Avril Lavigne haar teksten zijn niet met haar zelf meegegroeid. Haar nieuwste single 'Wish You Were Here' is net zo diepgaand als liedjes van haar eerste album Let Go uit 2002. Hierdoor bestaat het publiek vooral uit meisjes van een jaar of acht tot een jaar of zeventien. Hier en daar een enkele twintiger/dertiger en de ouders die meekomen met hun kids. Avril Lavigne lijkt te genieten van dit gillende publiek, en toch oogt het alsof ze haar best niet doet.

Het publiek kan dit allemaal geen reet schelen, want zodra Avril het publiek vraagt de handen in de lucht te doen en weer naar beneden, doet iedereen, dat, tot op het balkon en de achterste rij zitplaatsen, zelfs alle meegekomen ouders doen mee. Dat verbaast haar zelf ook. "You are really paying attention". Als de zangeres stopt met zingen, begint het publiek uitzichzelf uit volle borst mee te zingen, of het nou met 'Sk8er Boi', 'Girlfriend' of 'Happy Ending' is. Van welk album de liedjes ook komen, alles kan meegezongen worden.

Een van de hoogtepunten van de avond is de cover 'Fix You' van Coldplay "the band I love", die halverwege de set zit. Avril Lavigne zit op de en laat eindelijk zien dat ze niet alleen op cd kan zingen. Misschien kost dit nummer haar meer moeite, of geeft dit haar wel een uitdaging, maar het is echt een uitstekend nummer. Het tweede en laatste hoogtepunt komt niet veel later, namelijk een instrumentale medley, van de band, die de show steelt. Deze heren spelen strak, en laten zien dat ze weten hoe een poppunk/poprock show hoort te zijn. Dit klopt gewoon helemaal.

Ook de afsluiter 'I’m With You' en het eerste nummer van de toegift 'I Love You' komen goed uit de verf. Deze wat rustigere nummers geven Avril Lavigne de kans om te laten zien dat ze kan zingen en toch wel weet wat ze doet. Maar helaas zijn deze nummers een uitzondering.

Ook de afsluiter 'Complicated', haar eerste single van haar allereerste album, valt weg, dit komt ook doordat het overgrote deel van het publiek moe is en naar huis wil. Alleen het staande gedeelte springt en gooit de handen nog één keer in de lucht. Toch zie ik alleen maar tevreden gezichten richting de uitgang gaan. Alle hits zijn langsgekomen en alle albums krijgen genoeg aandacht, zelfs voor de 'jeugdsentiment' bezoekers zijn er genoeg 'oudjes' langsgekomen. Dus een goede rockshow, maar alsjeblieft Avril hou deze jongens altijd in je band en doe de volgende keer anders gewoon alsof je er echt zin in hebt.