VERSLAG: City and Colour – 9/10 - Muziekcentrum TRIX

City and Colour – 9/10 - Muziekcentrum TRIX

Dallas Green stond regelmatig met zijn Alexisonfire in Europa, maar het vastenland heeft hij nog nooit eerder aangedaan met side-project City and Colour. De 31-jarige doet momenteel negen optredens in ons werelddeel, waarvan een derde in Duitsland, samen met vriend en voorprogramma Daniel Romano. Het optreden vandaag in Antwerpen is volledig uitverkocht.

De Canadese singer-songwriter Daniel Romano mag het publiek opwarmen met een country-achtige setlist. De Attack in Black-frontman zingt over drank, het tourleven en een nummer over Frankrijk, die hij geschreven heeft in Duitsland. Hij is ook op de laatste twee albums van City and Colour te horen – als producer zijnde en met verschillende instrumenten en zelfs met zijn stem – waardoor hij zou moeten aanslaan, maar op veel positieve reacties kan hij niet rekenen. De opmerking ‘bedankt, jullie zijn een erg aardig publiek’ is erg moeilijk serieus te nemen, wanneer hij het podium verlaat.

Het is best brutaal om zes jaar na debuutplaat Sometimes eindelijk te komen optreden in België. De aanwezigen worden door singer-songwriter Dallas Green ook meteen bedankt voor het eeuwige geduld. Het jongste wapenfeit Little Hell is onlangs uitgebracht en hierop is City and Colour uitgegroeid tot een vijfmansformatie, waaronder naast Daniel Romano ook twee Raising the Fawn-leden en een toetsenist. Het volle bandgeluid is even wennen, maar ook de kale nummers krijgen vandaag veel aandacht in een intiemere bandsetting.

Green stond in 2009 nog met zijn post-hardcore band in deze concertzaal, toen stond iedereen te pogoën en werd er hevig gestagedived, maar vandaag is iedereen muisstil. Wanneer het publiek moet meezingen tijdens ‘What Makes a Man?’ is er echter iemand die komisch ‘sociale cohesie’ roept. Het mooie moment wordt verpest en Dallas is even zichtbaar uit zijn ritme gehaald. ‘Weetje wat, jij zou eigenlijk moeten vertrekken’, zegt hij gemeend terwijl hij naar de schreeuwerd wijst. ‘Ik verstond hem niet eens, maar wat een klootzak dat hij het mooie moment voor iedereen moeten verpesten.’

De onverwachte gebeurtenissen waardoor Dallas even niet in zijn routine zit en gewoonweg de nummers opdreunt, zijn vandaag het beste. De Canadees begint bijvoorbeeld ook geëmotioneerd over zijn optreden in België met Johnny Truant in 2005. ‘Ik zat niet lekker in mijn vel en had een witte gitaar waarop ik allemaal dingen had geschreven, maar het was achteraf echt een van de beste optredens die ik ooit heb gehad’, aldus de getatoeëerde frontman.

Met de nummers ‘Comin' Home’ en ‘Sometimes’ van de debuutplaat wordt het optreden vervolgens afgesloten. De oude nummers zijn een cadeau voor de bezoekers, maar de vraag is of ze over zes jaar nog altijd in zijn setlist passen. Green gaat momenteel van tranentrekkers naar feestnummers en heeft alle hoge verwachtingen zeker waargemaakt.