VERSLAG: James Vincent McMorrow - 14/1 - Tivoli

James Vincent McMorrow - 14/1 - Tivoli

James Vincent McMorrow nam een paar dagen geleden nog een European Border Breakers Awards in ontvangst, een prijs voor artiesten die er met hun debuutalbum in slaagden buiten hun eigen landsgrenzen succesvol te zijn, en doet momenteel zesmaal Nederland aan. De Ierse singer-songwriter was onlangs nog te vinden op o.a. Into The Great Wide Open, Crossing Border, De Affaire, Motel Mozaique en London Calling en een semi-seated concert in een uitverkochte en muisstille Tivoli is vandaag aan de beurt.

De clubtournee wordt bijgestaan door de in Nederland geboren Fransman Neeskens. De twee hadden elkaar ontmoet en Frankrijk, toen fungeerde de singer-songwriter ook als voorprogramma, en hij is persoonlijk uitgenodigd om ook het publiek in zijn moederland te komen opwarmen. De onzekere zanger wisselt Engelse, Franse en Nederlanstalige nummers af en zegt zijn best te doen om ook alle aankondigingen in het Nederlands te verzorgen. De aandoenlijke krullenbol wordt steeds zelfverzekerder en laat ons ook wat door Nederland geïnspireerd nummers horen. De kromme zinnen zijn geen probleem en de door Drake, Buckley en Dylan bedruppelde nummers worden goed ontvangen.

Na slechts vijftien minuten wachten betreedt James Vincent McMorrow met zijn vijfkoppige begeleidingsband het Utrechtse podium. De fragiele zanger wordt ontvangen door veel verjaardagswensen, maar hij moet meteen iets rechtzetten; ‘Ik ben vandaag niet jarig hoor. Ik krijg al de hele dag verjaardagswensen van iedereen. Ik denk dat het ergens verkeerd staat op een Wikipedia-profiel ofzo’. De eilandbewoner was voorheen nog op podiumvrees te betrappen, maar praat vandaag vloeiend en ook de podiumpresentatie beperkt zich allang niet meer tot het staren naar het plafond. Wanneer de, overigens prima, begeleidingsband het podium verlaat tijdens ‘Ghosts’ en de cover ‘Higher Love’ van Steve Winwood is het publiek extra oplettend.

De redelijk verouderde debuutplaat is helaas te kort voor een echte headlinepositie en daardoor wordt ook het nieuwe nummer ‘Red Dust’ gespeeld, wat één van de mooiste nummers in de setlist blijkt. Na ruim een uur gespeeld te hebben verlaat de groep het podium en komt de frontman alleen terug met de tweede cover van de avond. Het nummer ‘Wicked Game’ van Chris Isaak is ondertussen een vast onderdeel in zijn setlist en samen met zijn bandleden is ‘Early In The Morning’ dan echt het allerlaatste nummer. Na een welverdiende rustperiode en een nieuw wapenfeit, komt hij hopelijk snel terug.