VERSLAG: She Wants Revenge - 27 juli - Melkweg

She Wants Revenge - 27 juli - Melkweg

Voor sommige fans van She Wants Revenge begint de avond meteen al met een hoogtepunt. Vroege vogels worden namelijk beloond met een ontmoeting en handtekeningen van Justin Warfield en Adam 12, het duo waaruit She Wants Revenge bestaat.

Deze uit San Fernando Valley (USA) afkomstige band is een voorbeeld van een band die via het fenomeen MySpace het grote publiek wist te bereiken. Hun gave om als duo de muziek van Joy Division, Interpol, David Bowie en Depeche Mode samen te voegen, trekt in ieder geval genoeg belangstellenden om de oude zaal van de Melkweg bijna compleet te vullen. Het voorprogramma wordt verzorgd door de band Feromones en zij weten met een vergelijkbare mix het publiek al snel voor zich te winnen.

Voor deze live-performance is She Wants Revenge uitgebreid met een drummer en een gitarist. Vooral de aanwezigheid van een drummer biedt perspectief, aangezien de drums op de cd volledig elektronisch zijn ingespeeld. De band maakt er goed gebruik van. Zo wordt er tijdens het openingsnummer 'Red Flags and Long Nights' mooi toegewerkt naar een climax. Het nummer 'Sister' houdt er vervolgens lekker de vaart in. Erg fraai spelen ze ook het nummer 'Out of control', wat persoonlijk een van mijn albumfavorieten is.

De vaart waar ik het zonet over had, is vanavond niet één van de sterkste punten van de band. De muziek leent zich er misschien niet helemaal voor, maar aangezien dit voor velen (gezien het voorzichtige gejuich) een eerste kennismaking met de band is, had iets meer pit niet mistaan. Vreemd vond ik dan ook de keuze voor twee onbekende nummers in plaats van bijvoorbeeld de albumtrack 'Monologue'. Het piano-intermezzo genaamd 'Disconnect' doet de set ook weinig goed. Vooral achterin de zaal is dit haast onhoorbaar door het gezellige gekeuvel van het aanwezige publiek.

Gelukkig maken sterke nummers zoals 'Someone Must Get Hurt' een hoop goed. Wederom blijkt dat het een verstandige keuze is geweest om extra muzikanten in te zetten. Helaas lijkt de sfeer een beetje te 'haperen'. Tijdens de afsluiter 'Tear You Apart' doet het publiek echter volop mee en eindigt het concert toch nog op een waardige manier. Al met al rijst echter toch vermoeden dat er meer in het vat van deze sympatieke band zat dan wat we vanavond te zien kregen.