VERSLAG: Heather Nova - 3/8/06 - Effenaar

Heather Nova - 3 augustus - Effenaar

Het oogt rustig bij de Effenaar wanneer ik naar de ingang van het gebouw loop. Schijn bedriegt echter, want overal hangen witte aanplakbiljetten met daarop de tekst: “Heather Nova is uitverkocht”. Bijna een jaar geleden stond deze zangeres iedereen nog kippenvel te bezorgen op Lowlands.

Wanneer ik de grote zaal binnenstap, ziet het zwart van de mensen. Iedereen probeert naar voren te dringen om een glimp te kunnen opvangen van de zangeres die bekend staat om haar hoge, sireneachtige stem. Hierdoor wordt ze vaak vergeleken met Kate Bush en Tori Amos. Inmiddels heeft de zangeres, die 39 jaar geleden geboren werd op Bermuda, negen albums op haar naam staan. Helaas sloeg de populariteit rondom haar pas laat aan. Uiteindelijk had ze haar doorbraak met 'Oyster' (1995) en sindsdien bestookt ze ons onophoudelijk met prachtige platen.

Om 20.15 betreedt echter eerst de Nederlandse band Silvan het podium. Tot 2001 speelden deze vier vrienden met elkaar in de band No Decision, waarna ze het roer omgooiden en de band Silvan oprichtten. In tegenstelling tot de vroegere combinatie van covers en eigen werk, besluit de band zich te richten op eigen composities. Wanneer de band speelt, is het doodstil in de zaal. Ze weten met hun breekbare en intieme nummers het publiek voor zich te winnen. De songs zijn vrij alternatief, maar hebben een britpop-tintje. Toch is het toetsenist René die de show steelt. Helemaal in extase zit hij achter zijn instrument en het lijkt er even op dat hij de enige publiekstrekker van Silvan is. Al snel lijken ook de zenuwen bij de andere bandleden weg te vloeien en worden ook zij wat losser. De band tilt de sound hierdoor naar een hoger niveau en weet in de zaal een pakkende en gevoelige atmosfeer te creëren.

Twintig minuten na Silvan is het de band van Heather Nova die opkomt. Al snel voegt de blonde zangeres zich op blote voeten bij de band. Gekleed in een leren broek, een zwart hemdje van Led Zeppelin en een grote, witte kralenketting zet ze het nummer 'Maybe An Angel' in. Iedereen zingt luidkeels mee. Hierna volgen veel nummers van haar recente album 'Redbird', zoals 'Heart And Shoulder', 'Motherland', 'Redbird', 'Miss my Sky' en 'Done Drifting'. Ze weet te rocken als geen ander en haalt moeiteloos de vele hoge tonen. Dit laat ze ook graag horen als ze een nummer afsluit.

Opeens verlaat de band de zangeres. Ze staat nu, gewapend met haar gitaar, alleen in het spotlicht. Zo speelt ze maar liefst drie nummers akoestisch. In de zaal is het doodstil. Het is ontroerend wanneer je de tranen in haar ogen ziet staan. En aan het publiek te zien, is ze niet de enige! Hierna volgt al snel het nummer 'Island'. Dit nummer begint met een dialoog, welke ze krachtig en vol passie uit. Het is de harde bassdrum die invalt, gevolgd met snelle gitaarriffs. Vóór me zie ik zelfs een paar mensen headbangen. Dit nummer is duidelijk de klapper van de avond!

Na 'Just Been Born', verlaat Heather Nova met de band het publiek. Groot gejoel weerklinkt uit de zaal. Ze komt alleen terug, met in haar hand een elektrische harp. Iedereen wordt aangenaam verrast, wanneer ze twee zeer gevoelige nummers brengt. Vervolgens sluit ze af met het hardere nummer 'Sugar'.

Het publiek blijft wachten op nóg een toegift, maar tevergeefs. De band heeft duidelijk zijn werk gedaan. En hoe! Ik durf bijna te zeggen dat dit een zeer intiem concert was. Het contact tussen publiek en Heather Nova was tastbaar en vooral de afwisseling die de akoestische nummers brachten, deed het hem!

Opvallend is hoe iedereen na het concert op de merchandise duikt. Hier vindt je echter vooral informatie over de stichting Bring Elephant Home. Deze stichting probeert olifanten die jaren zijn afgetuigd voor het toerisme in het wild te laten leven. Toch mooi dat een zangeres de passie uit haar muziek ook inzet voor een goed doel!