VERSLAG: Benjamin Francis Leftwich - 13/9 - Vredenburg

Benjamin Francis Leftwich - 13/9 - Vredenburg

2012 is het jaar van de singer-songwriters. Een aantal braken in 2011 al door, maar kijk in 2012 naar een willekeurig tv-programma, luister de radio of bezoek een muziekblog en je ziet ze; singer-songwriters.

Is een singer-songwriter meer dan een man of vrouw met gitaar of piano? Zijn het muzikanten of tekstschrijvers? Spelen ze meer dan liefdesliedjes en emotionele ballades? Wat maakt een singer-songwriter uniek? Tijdens 'Leeuwenbergh unplugged, Carice presents...' heeft actrice/zangeres Carice van Houten haar naam geleend aan een presentatie van de meest leuke nieuwe singer-songwriters. Dit alles in de bijzondere zaal van Vredenburg, Leeuwenbergh te Utrecht. Met dit keer in een uitverkocht zaal:Benjamin Francis Leftwich.

Het afgelopen jaar heeft Benjamin Nederland diverse malen bezocht, als voorprogramma van Radical Faceen op diverse festivals zoals Into The Great White Open en Eurosonic, kon er gekeken worden naar de karakteristieke jongen. Tijdens zijn optreden op Eurosonic moesten mensen nog een beetje grinniken. Zijn blonde haren zijn net wat te lang en hangen slap naar beneden. Zijn grote, wollige truien met daarover een grote ketting, zijn alleen geschikt voor een winteravond bij het haardvuur. Het eerste woord wat opkomt is knuffelbare Hobbit.

Dat Benjamin Francis Leftwich meer is dan knuffelbaar, blijkt al bij de eerste nummers zoals het onroerende '1904'. Benjamin's liedjes zijn puur. Ze zijn ingewikkeld, maar hebben gangbare melodieën en vallen in de eerdergenoemde categorieën van liefdesliedjes en emotionele ballades. De jonge Brit brengt alleen meer op de tafel. Zijn liedjes zijn niet meteen herkenbaar als liefdesliedjes. Zijn liedjes bevatten teksten die eerder doen denken aan een begrafenis rede, een preek van de dominee, een ingewikkeld gedicht van Shakespeare. Het is een taalwonder, het is zoeken naar een betekenis en dat maakt zijn nummers meteen een stuk interessanter.

Een andere gave die Benjamin bezit is zijn kalmerende stem. Heeft hij duidelijk goed geluisterd naar zijn voorbeelden Ryan Adams en Elliott Smith, waar die zangers nog door alle emoties heen braken, lijkt in Benjamin's stem een soort 'Het komt wel'-goed boodschap te zitten. Zijn stem kan hoog en laag, maar is altijd hees. Heeft hij vanavond in Utrecht een iets te hoge galm op zijn zang gezet – de nummers 'Maps' en 'Shine' die hij naast de microfoon zingt in plaats van er vol in, komen een stuk beter uit de verf – zijn hese stem is uniek. Het is net niet geheel zuiver, net niet hoog, net niet laag, het is echt. In de ultieme stilte die in de oude kerk heerst, komt zijn stem nog net beter uit. Hoewel hij met zijn humor tussendoor de zaal meteen weer lawaaierig maakt door de vele lachsalvo's die hij veroorzaakt.

Het nieuwe nummer 'Is That You on That Plane' belooft dat zijn tweede album net zulke bijzondere en emotionele songs als het eerste Last Smoke Before the Snowstorm zal bevatten. Maar dan met net meer herkenbaarheid. Het afgelopen jaar heeft Benjamin veel getourd en deze ervaringen zou hij dan ook zeker gebruiken in de nieuwe songs. Heimwee, familie, samenzijn, dingen die steeds belangrijker worden voor de 23-jarige Brit. En met zo'n leeftijd is het natuurlijk slechts een kwestie van tijd voordat hij zijn stem ontwikkeld tot een stabiele, zuivere stem met lagen. Zolang hij maar die knuffelbare hobbit met hese, kalmerende stem blijft.