VERSLAG: The Toy Dolls - 4/10 - Melkweg

Toy Dolls

Het is moeilijk te geloven dat The Toy Dolls als sinds 1979 hun punkgeluid verspreiden over de wereld en er nog geen eind aan gebreid hebben. Dit jaar kwamen ze tevens met het twaalfde studioalbum ‘The Album After The Last One’.

Op een kille donderdagavond treffen we de Engelse punkrockers in The Max van de Melkweg, met een publiek ten grootte van de Oude Zaal. De band sleept een oude garde aan fans mee, van fanshirts tot blauwgeverfde hanenkammen.

Verscholen achter de herkenbare felgekleurde zonnebrillen en hoog opgetrokken stropdassen maken ze hun entree. Vanaf de eerste minuut legt het hoge tempo van de snelle rockers de lat hoog. Vrolijke ska, snelle gitaarpunk en ADHD in zijn puurste vorm denderen over het podium. Met twaalf albums op zak horen we een brede variatie aan songs, waaronder ‘Dougie Giro’ van het debuutalbum, in volle enthousiasme meegezongen.

Een tornado van aan elkaar geregen jaren ’80 nummers en de single ‘Decca’s Drinkin’ Dilemma’ van het nieuw album passeren in zeer korte tijd. De Max lijkt het tempo van het hoogst energieke spel van zanger “Olga” en zijn kompanen nauwelijks bij te kunnen houden. Crowdsurfers schieten als paddestoelen uit de grond en werpen zich met een constante in de wiebelende voorste rijen. Confettikanonnen wekken de illusie dat dit wel eens een afscheidconcert zou kunnen zijn.

Van het arsenaal aan hits horen we publiekstrekker ‘Nellie the Elephant’, helaas weggestopt in het midden van de set. Verder horen we ‘Dig That Groove Baby’, ‘Idle Gossip’ en ‘Olga I Cannot’, een kenmerkend nummer van frontman Michael “Olga” Algar. Het onverstaanbare Noord-Engelse accent en de hoge snerpende keelstem van deze man tekent een brede glimlach op deze feestende punkband.

The Toy Dolls zullen als onmiskenbare punkband uit de eighties geen nieuwe records breken met het nieuwe album. Het trio staat staat echter altijd garant voor een good old fashion punkrockfeest. Zelfs in 2012.