VERSLAG: Maximo Park - 25/10 - Tivoli

Maxïmo Park – 25/10 – Tivoli, Utrecht

Maxïmo Park stamt uit dezelfde generatie bands als de Kaiser Chiefs, Editors en Franz Ferdinand. Deze bands vulden in hun hoogtijdagen de HMH. Maxïmo Park is, ondanks dat ze vergelijkbaar zijn, het clubcircuit nooit ontgroeid. Vanavond spelen ze hun hun enige Nederlandse show van dit jaar in een prima gevuld Tivoli.

Voordat Maxïmo Park begint mag Animal Kingdom het spits afbijten. Dit doen ze met prettig in het gehoor liggende indiepop die prima te genieten is op een zondagochtend. Naarmate het optreden vordert, komt er iets meer venijn in de nummers, wat de aandachtsspanne ten goede komt. Animal Kingdom kabbelt echter te veel voort om een overweldigende indruk achter te laten.

Na de rustige opener ‘When I Was Wild’ knalt Maxïmo Park er lekker in met nummers als ‘The National Health’ en ‘Girls Who Play Guitars’. Frontman Paul Smith eist met grote gebaren alle aandacht op. Het lijkt er op dat hij in zijn hoofd in een uitverkocht Ziggodome of een podium van vergelijkbaar formaat speelt. Hij doet in ieder geval erg zijn best om heel Tivoli bij het optreden te betrekken en uit regelmatig zijn dankbaarheid in het Nederlands. Vergeleken met Smith is de rest van de band wat kleurloos, hoewel toetsenist Lukas Wooller na verloop van tijd ook los komt en al springend en klimmend op zijn standaard zijn aanwezigheid kenbaar maakt.

De oudere nummers worden vanavond door het publiek beduidend beter ontvangen dan de nummers van het dit jaar verschenen The National Health. Dit is vooral duidelijk te merken bij een nieuw nummer als ‘Hips And Lips’, wat vanavond tamelijk rommelig klinkt. Dit is echter een uitzondering, want de band speelt verder erg solide en strak. Naar het einde toe komen natuurlijk ook klassiekers als ‘Apply Some Pressure’ en ‘Our Velocity’ voorbij. Dit tot groot enthousiasme van de aanwezigen.

Maar waarom is Maxïmo Park nooit zo groot geworden als hun generatiegenoten? Misschien omdat het songmateriaal net niet pakkend genoeg is, of omdat Paul Smith net niet het charisma heeft van bijvoorbeeld Ricky Wilson van de Kaiser Chiefs. Desondanks heeft Utrecht vanavond kunnen genieten van een solide show van een strak spelende band met lekker rockende nummers en een zanger die zijn uiterste best doet om het enthousiaste publiek een leuke avond te bezorgen.