VERSLAG: Death Grips - 8/11 - Bitterzoet

Death Grips - 8/11 - Bitterzoet

Er hangt een bijzondere spanning in Bitterzoet vanavond. Er is veel over Death Grips gesproken en geschreven de laatste tijd. Zonder overleg met het label hebben ze de laatste plaat begin oktober gratis op internet gezet en een rel was geboren. De band uit Sacramento Amerika werd van het label getrapt en als schop na plaatste de band de boze mailtjes van het platenlabel op internet. Dit soort rare fratsen van het trio zorgt er wel voor dat je geen idee hebt wat je kan verwachten.

Officieel zijn ze dus een trio, maar vanavond zijn alleen drummer Zach Hill en rapper MC Ride aanwezig. Andy Morin wordt vanavond absoluut niet gemist. Met ‘Come Up And Get Me’ pakt MC Ride ons ruim 45 minuten in een dodelijke houdgreep. Doordat Morin normaal over de beats gaat wordt er nu een playlist aangezet die maar door blijft razen. Geen moment is er rust of een moment om op adem te komen. En in dit geval is dat absoluut niet erg. Death Grips is niet voor de tere zieltjes en dat weet het publiek. De kleine maar gespierde MC Ride zweept iedereen op en constant is het publiek in beweging en wordt er stevig gepit. Het vuur spat er vanaf met een ontzettend goede drummer die maar salvo’s blijft afvuren.

Net zoals de visuals is de muziek niet perfect maar gaat het om de echtheid, het pure en het rauwe. Dat is ook precies waarom vanavond alles op zijn plek valt. Zijn de cd’s zware kost voor de oren, nu klinkt het opvallend logisch. Als beesten jagen ze door de drie albums die ze in twee jaar tijd hebben uitgebracht. Nummers als ‘Guillotine’, ‘Get Got’ en ‘I’ve Seen Footage’ geven je een euforisch gevoel als je ziet hoe de heren zich vol overgaven uitleven.

Zoals eerder genoemd was het optreden aan de korte kant. Maar dat zorgt ervoor dat er een verlangen is naar meer. Verbaasd en gedesoriënteerd kijken mensen om zich heen, ze blijven staan om goed door te krijgen wat we net gezien hebben. De spanning vooraf was niet voor niets en vanavond werd iedereen om ver geblazen. Dit is een concert waar je bij had moeten zijn om het écht te begrijpen. Dit is de reden waarom je naar concerten gaat, om verrast te worden, om gepakt te worden en door elkaar geschud te worden en pas bij thuiskomst beseft dat je iets legendarisch hebt meegemaakt.