VERSLAG: Faberyayo - 17/1 - Paradiso

Faberyayo - 17/1 - Paradiso

Een ode aan huiselijkheid van Faberyayo, wie had dat ooit verwacht? Het zag afgelopen jaar toch echt het levenslicht. Coco, het officiële solodebuut van het meest productieve lid van De Jeugd Van Tegenwoordig, breekt met de bekende absurditeit. In Paradiso wordt maar weer eens aangetoond dat huiselijkheid in principe prima is, maar dat je het vooral niet aan de buitenwereld moet laten weten.

Met een vlinderdasje strak om zijn nek weet Faberyayo het optreden maar moeizaam op gang te brengen. Zijn liveband, met Coco-producer Bennie Sings op basgitaar, speelt gedisciplineerd en klinkt fris. Spanning is in de muziek echter ver te zoeken. De nummers krijgen een brave begeleiding mee en de show kabbelt maar wat voort. Een cover van ‘Daar Gaat Ze’ van Clouseau lijkt een ietwat vreemd arrangement te hebben, maar gaat vervolgens aardig over in ‘Mijn Blauwe Ogen’.

Dat Faberyayo het uur vol moet maken met het uitdelen van drankjes zegt eigenlijk al genoeg. Na een eerste dergelijke pauze is er echter sprake van een lichtpuntje in de vorm van ‘Solonaise’. Muzikaal steekt het prima in elkaar en tekstueel is het één van de vele voorbeelden van het talent van Pepijn Lanen. Of het ook een geboren performer is blijft echter nog steeds gissen. Op momenten weet hij zich geen houding te geven en tijdens de nummers kijkt hij meer naar het plafond dan naar het publiek. Toch zijn er ook momenten waarop Faberyayo zichtbaar staat te genieten en zijn interactie met het publiek tussen de nummers blijft iets fascinerends hebben.

Faberyayo heeft het rijtje hits van De Jeugd Van Tegenwoordig heel hard nodig. De aangepaste muziek met daarin een hoofdrol voor toetsenist Falco Benz overtuigt vanaf de eerste herkenbare klanken van ‘Watskeburt?!’. Eerdere fratsen als de wave, werkelijk, zijn in dit deel van de show niet meer nodig. Faberyayo weet na vanavond in ieder geval wat zijn publiek wil, getuige de respons tijdens en na de nummers van De Jeugd en ‘Uniform’, afkomstig van de mixtape Het Grote Gedoe.

Met het mooie liefdesliedje ‘Een Echte’ sluit Faberyayo het optreden af. Al met al is het ondanks enkele positieve uitschieters een teleurstellende avond. Hopelijk pakt Pepijn Lanen snel een ander project op en trekt hij de stoute schoenen weer aan, want die passen hem het beste.