VERSLAG: BB King - 15/9/06 - Ahoy

BB King - 15/9/06 - Ahoy

Vorig jaar dacht ik het allerlaatste concert van BB King te hebben bezocht. De op 16 september 1925 geboren bluesreus was toen bijna tachtig jaar en had besloten het een beetje rustiger aan te gaan doen. Riley 'Blues Boy' King wilde alleen nog optredens verzorgen in zijn thuisland Amerika. De verrassing was dan ook groot toen in het voorjaar bekend werd gemaakt dat The King of the Blues nog eenmaal Nederland zou aandoen voor de aller-allerlaatste keer. Deze tour heeft dan ook heel toepasselijk de naam 'The Final Tour' meegekregen.

In september staan er optredens gepland in onder andere Duitsland en Scandinavië. Van daaruit is het nog maar een kleine stap richting Nederland, aldus Diba International Concerts, die al een kwart eeuw de Europese belangen van BB King behartigt.

Het voorprogramma wordt evenals vorig jaar in Ahoy!, verzorgd door de Amerikaanse gitaarbeul Joe Bonamassa. Bonamassa is voor Nederlandse begrippen allang geen kleine jongen meer en voor de vele Nederlandse fans is het dan ook drie kwartier genieten van deze nog jonge meester-gitarist. Op zijn cd’s maakt Bonamassa regelmatig gebruik van orkestrale effecten, keyboards en bluesharp. Op het podium beperkt Joe Bonamassa zich tot een driemansformatie met een strakke ritmesectie. Na ieder nummer wisselt Joe steevast van gitaar en na ieder stevig bluesrocknummer volgt een heerlijke bluesballad. Het pingelgehalte waar de jonge gitarist zich nog wel eens schuldig aan maakt, is er deze avond nauwelijks en met zijn fantastische en licht hese stem krijgt hij het uitverkochte Ahoy! snel aan zijn voeten. Soms ben je na een voorprogramma wel eens blij dat het afgelopen is, maar bij dit optreden komt het laatste nummer na zo’n drie kwartier veel te vroeg. Vanwege een strakke tijdsplanning zit er helaas geen toegift meer in.

Na een korte pauze is het vervolgens de beurt aan de achtkoppige begeleidingsband van BB King om zich uitgebreid aan het publiek te presenteren. Na een kwartier is het dan eindelijk de beurt aan de man om wie het allemaal te doen is. Na een warme ontvangst, zetelt King zichzelf op zijn keukenstoel en laat hij zijn zwarte gitaar 'Lucille' het woord doen.

Zelden heb ik een persoonlijkheid meegemaakt die op zo’n meesterlijke wijze het publiek aan zich weet te binden als BB King. Als een oude vader vertelt hij het publiek dat de ouderdom zo langzamerhand zijn tol begint te eisen en dat ‘Docter Vibre’ een belangrijk deel van zijn leven begint te worden. Aan zijn gitaarspel en stemgeluid is dit in elk geval niet te merken. Zo af en toe ligt het praatgehalte een beetje aan de hoge kant en begint het optreden meer op een talkshow te lijken. Gelukkig is BB zich hiervan ook wel bewust en praat hij, om de aanwezige critici de mond te snoeren, lekker door. Op een enkel publieksfluitje na gaan de grappen en grollen van de oude meester erin als koek.

Uiteraard komen de bekende nummers zoals ‘The Thrill Is Gone’, ‘Bad Case Of Love’, ‘Key To The Highway’ en het onder andere met Eric Clapton samengespeelde nummer ‘Riding With The King’ aan bod. Zelfs een heel bijzondere uitvoering van het enkele jaren oude duet met Bono van U2 ‘When Love Comes To Town’ klinkt fantastisch. Op de meezinger ‘You Are My Sunshine, My Little Sunshine’ zit ik nu niet meteen te wachten, maar op dat moment is de sfeer er in elk geval wel naar.

Het publiek is razend enthousiast en ook BB King geniet zichtbaar van de volle Ahoy!. Opvallend is hoeveel jeugd er deze avond in het sportpaleis te vinden is. Veel vaders en wellicht opa’s zullen waarschijnlijk de laatste kans hebben gegrepen om aan hun kinderen of kleinkinderen te laten zien en horen waar ze mee opgegroeid zijn. Aan het eind van de show begint de stem van BB licht emotioneel te worden en het besef wordt duidelijk dat dit inderdaad de allerlaatste keer is om de grote bluesman in levende lijve te bewonderen. King laat dan ook in een van zijn laatste nummers horen: 'That When I Leave This Town, I Will Never Come Back'. Toch is deze avond volgens zijn woorden zijn allermooiste verjaardagscadeau geweest.

Iets na elven is het einde daar. BB King bedankt zijn band, zijn trouwe gitaar ‘Lucille’ en uiteraard alle fans en benadrukt nogmaals hoe goed het Nederlandse publiek altijd voor hem is geweest. Het talrijke bluespubliek neemt na een fantastische avond afscheid van één van de allergrootste bluesmuzikanten die we ooit gekend hebben.