VERSLAG: Motion City Soundtrack - 16/9/06 - Melkweg

Motion City Soundtrack - 16/9/06 - Melkweg

Vallen de opeens (relatief) lage prijzen bij de Melkweg (en andere zalen) jou ook zo op?! Voor tien euro kom je vanavond al binnen. Wanneer je vijf euro extra betaalt mag je ook nog eens naar een concert dat maandag plaatsvindt – Matchbook Romance. Voor tien euro is het een erg leuke manier om je zaterdagavond te vullen, het is dan ook uitverkocht in de Oude Zaal van de Melkweg.

Dat schoolbandjes wél een toekomst (kunnen) hebben bewijst The Hard Lesson, de eerste band van vanavond. Zangeres/toetsenist Korin Louise Cox (a.k.a Ko Ko Louise), gitarist Agostino Vissocchi (a.k.a. Gin) en drummer Christophe Zajac-Denek (a.k.a. The Anvil) zaten bij elkaar op de universiteit in de United States. Sinds april 2003 zijn ze actief als trio die (naar eigen zeggen) rock, indie en soul met elkaar mixt. Deze unieke sound heeft er voor gezorgd dat ze op sleeptouw zijn genomen door de andere bands van vanavond.

Helaas voor het trio is het vandaag voor hen alweer de laatste dag van de tour. “Please come to our merchandise stand later this evening. We got a lot of stuff to give away, we don't want to take anything home with us!” Wie hier niet op kan wachten heeft geluk, want er worden heel wat cd’s het publiek in gefrisbeed. Op de helft van het optreden zakt het helaas een beetje in. Na een knallende opening worden er twee nummers gedaan met enkel Korin achter de microfoon. Dit levert Beth Hart-achtige ballads op die erg in herhaling vallen. Wanneer Agostino zich er weer mee gaat bemoeien, leeft het publiek weer op en wordt er regelmatig meegeklapt. Waarom deze band nog geen platenlabel heeft, is onbegrijpelijk.

Hoewel het concertkaartje anders aangeeft is het viertal van Ok Go vandaag duidelijk de grote publiekstrekker. Momenteel zijn ze helemaal hip door hun optreden tijdens de Video Music Awards, waar ze hun nieuwste single 'Here It Goes Again' deden. Je weet wel, die videoclip met die rare danspasjes op een loopband. De powerpop-band bestaat alweer acht jaar en werd bekend door een melige videoclip met rare (boyband)danspasjes. Gelukkig is de muziek ook erg goed te doen en zingen veel mensen ook de onbekende(re) nummers mee. Tussen de nummers door neemt de band alle tijd om met het publiek te praten. “Can you get a beer for me?”, vraagt zanger Damian Kulashb, terwijl hij tien euro aan een meisje op de eerste rij geeft. Wanneer ze terugkomt, geeft ze naast het biertje ook het wisselgeld terug. “You guys look thirsty too, so keep the change.”, is zijn reactie. Bijna ongekend dat een band met dit niveau zo aardig is tegen zijn fans. Om nog dichterbij te komen springt diezelfde zanger ook rustig het publiek in tijdens een nummer. Vandaag is waarschijnlijk één van de laatste keren dat ze in zo’n kleine zaal op een dergelijke manier konden spelen, want Ok Go gaat groot worden!

In een cd-recensie op deze website is een collega niet echt positief geweest over Motion City Soundtrack. De pop-punk band zou een eendagsvlieg zijn voor meisjes van vijftien. Wanneer ik om me heen kijk zie ik de meisjes van vijftien wel, maar of Motion City Soundtrack een eendagsvlieg is, zal de tijd leren. De heren maken lekker makkelijke muziek in het straatje van Fall Out Boy en Blink 182, beiden overigens ook als gastmuzikanten terug te horen op het laatste album. Wat deze band uniek maakt is zanger Justin Pierre; ook live blijkt hij erg precies te zijn. De band betreedt door een technisch probleem iets te laat het podium en na het eerste nummer blijkt de monitor van de zanger nog steeds niet goed genoeg afgesteld. Ook na het tweede nummer nog niet. Nadat het geklap in ontvangst is genomen reageert de zanger geërgerd: “Thank you, but it still would be nice if I had a little bit more vocals in my monitor!” Wat een verschil qua houding met de voorgaande band. Wellicht gewoon geïrriteerd dat de support-act meer aandacht kreeg?!