VERSLAG: De Raggende Manne - 10/4 - Melkweg

De Raggende Manne – 10/4 – Melkweg

Na reünies van bands als The Police, Destiny’s Child en de Spice Girls is het niet meer dan logisch dat ook de Raggende Manne weer bij elkaar komen voor een optreden. In de goedgevulde oude zaal van de Melkweg wordt vanavond gevierd dat we al 13 jaar van de band zijn verlost. En dat hun oeuvre nu op diverse digitale kanalen te vinden is.

Als openingsact fungeert vanavond Elephant Bird die naar eigen zeggen muziek maken die niemand leuk vindt. Het repertoire bestaat voor het grootste gedeelte uit jams, maar voor vandaag hebben ze ook een aantal nummers ingestudeerd. Zanger Arne Dits is het stralende middelpunt van de band. Hij weet met zijn podiumuitstraling grotendeels goed te maken dat zingen niet zijn sterkste punt is. Rappen en het voortbrengen van geluiden gaat hem gelukkig wat beter af. Er komen tijdens de jams leuke ideeën voorbij die met wat schaven zouden kunnen leiden tot leuke nummers.

De Raggende Manne trappen het optreden af met grote hit ‘Nee’s niks’. Na deze zes seconden dreigen de bandleden het podium weer af te lopen, maar zo’n vaart loopt het gelukkig niet. Er moet nog meer geragd worden. De manne zijn wat ouder geworden, maar het gaat er nog steeds heerlijk chaotisch aan toe; tegendraadse gitaarlicks, een drummer die alle kanten op vliegt maar toch alles bij elkaar houdt en Bob Fosko die zijn teksten er overheen brult. We horen vanavond niet alleen de klassiekers zoals ‘Poep in je hoofd’, ‘Zand ’ of ‘Het rijdt niet’, maar ook nieuwe pareltjes als ‘De iphone maakt mijn leven kapot’ en ‘De koe trapt de put kapot’.

In de zaal is de sfeer prima. De ook wat ouder geworden fans brullen alle teksten mee, en mensen die de Raggende Manne voor het eerst zien kijken vol verbazing naar wat er op het podium allemaal gebeurt. Na afloop van de reguliere set, die niet veel langer dan een half uur duurt, gooit drummer Pall Gudmundsson zijn drumsticks in het publiek, om ze vervolgens weer terug te moeten vragen om de toegift te kunnen spelen. Dat zorgt voor een hilarisch moment. Na een tranentrekkende uitvoering van ‘De fles’, waarbij de microfoon constant van Fosko’s accordeon valt, en nogmaals ‘Nee’s niks’, is het voorbij. Voorlopig zijn de manne weer uitgeragd, maar wat was het lekker om ze weer eens live te zien!