VERSLAG: Bastille - 18/4 - Paradiso

Bastille - 18/4 - Paradiso

Het kan snel gaan, heel snel. Stond Bastille in 2012 op de grote festivals in Engeland, in Nederland waren ze slechts bekend bij een handjevol mensen. Dat veranderde door de succesvolle optredens op Eurosonic. Met gemak overtuigenden ze de boekers, journalisten en radio dj's. Het duurde dan ook niet lang of de – handig gepland – nieuwe single 'Pompeii' bestormde de hitlijsten. De release van het debuutalbum Bad Blood kon meteen meeliften op dit succes. Het concert in de kleine zaal Paradiso was dan ook in no time uitverkocht. Is Bastille de belofte voor 2013 of hebben ze moeite met de hoge verwachtingen?

Een tikkeltje onzeker begint Bastille aan de set, maar de onzekerheid is nergens voor nodig. Het is al snel duidelijk dat alleen de grootste fans naar Amsterdam zijn gekomen vandaag. Alle songs van het debuutalbum, maar ook van de mixtapes Other People's Heartache en Other People's Heartache pt. 2 worden 'What Would You Do' en 'Of The Night' (een eigen mashup van Rhythm Of The Night) luid meegezongen. Daar ligt ook de kracht van de Engelse band; de catchy teksten. Samen met ritmische drums en veel dansbare melodieën maken het erg toegankelijk. En toch weet de band het voor elkaar te krijgen om geen standaard teksten te schrijven. De songs zijn veelal gebaseerd op geschiedenis, ouderdom, taboes en tv programma's. Geen standaard verhalen over liefde, maar over leven.

Frontman Dan toont zelfs na de serenades van het publiek nog niet sterk in zijn schoenen te staan. Als het rustige 'Oblivion' wordt ingezet biedt hij zelfs zijn excuses aan voor de zoetsappigheid. Het publiek lijkt hem daarom alleen maar meer te waarderen. Bij 'Things we lost in the fire' staat er letterlijk niemand meer stil. De engelsmannen brengen het stukje zomer waar wij zo naar verlangen.

Hoewel het publiek veelal uit midtwintigers bestaat, wordt er steeds harder geschreeuwd en gegild. Dan Smith is dan ook de ideale frontman. Met zijn opvallend hoge kapsel en mooie kop valt hij sowieso al op, maar zijn stem is om in te lijsten. Vanavond lukt het hem om constant zijn stem op peil te houden, behalve tijdens dat eerder genoemde rustige nummer, waar hij pijnlijk uitschiet. Maar Dan lijkt dat vooral erg grappig te vinden. Zijn stem is aangenaam om naar te luisteren en zijn hoge noten tonen dat hij duidelijk een geschoolde zanger is. Slechts een foutje, knap hoe deze band de kwaliteit van het album ook live behoudt.

Te snel komt er een einde aan de avond en met 'Get Home' en 'Flaws' verlaat Bastille de zaal. Geen twijfel over mogelijk dat de zomer van 2013 nog veel Bastille bevat. En dat is fijn. Heel fijn.