VERSLAG: Asaf Avidan - 6/5 - Tivoli

Asaf Avidan - 6/5 - Tivoli

Het is warm in de uitverkochte Tivoli. Heel warm. En niet alleen omdat het buiten 20 graden is. Ook omdat de israelische singer-songwriter Asaf Avidan de zomer heeft meegenomen, door ontroerende en ritmische folk te spelen.

Met zijn band Asaf Avidan & The Mojo's bracht Avidan al drie albums uit. In 2012 besloot hij de band te verlaten en stortte zich op een solo carrière. Een pijnlijke breuk met zijn toenmalige vriendin gaf meteen stof voor een lading nieuwe songs.

Dat Asaf Avidan zijn solodebuut Different Pulses met gevoel heeft geschreven, blijkt wel uit zijn heftige teksten en de emoties in zijn stem. De plaat noemt hij dan ook meerdere malen in interviews als ideale therapie, een pijnlijk proces. Pijnvol is het concert zeker niet. Hoewel zijn rauwe en schelle stem voor sommige mensen even wennen is, overtuigt hij al snel vriend en vijand met een reeks aan soulvolle songs. Zeker wanneer hij aan het begin van de set de mooie single 'Different Pulses' speelt.

De rode draad is soms nog wel zoeken. Zijn de ene songs vrij intiem en langzaam, anderen zijn wild en uitbundig. De bezoekers die alleen de remix van 'One Day/Reckoning Song' door Wankelmut kennen, kunnen nog wel eens in de war raken door de geschoolde zanger met vrouwelijk stemgeluid. Zelf heeft hij geen geweldige band met de remix, maar het heeft hem gebracht waar hij is en mensen Asaf Avidan leren kennen, dus “it's all good."

Veel pratende bezoekers
"You guys talk a lot, don't you?", spreekt Asaf de bezoekers aan. En dat is waar, want het lukt niet om de benodigde stilte te verkrijgen. Een aantal bezoekers verlangen naar de remix en kunnen tijdens de rest van de set de aandacht er niet bij houden. De folksongs zijn anders dan de single doet vermoeden, rauwer met meer invloeden van blues en soul. "Jullie praten Nederlands, maar ik hoor wat jullie zeggen hoor. 'Omg, schreeuw niet zo, we verstaan je zo ook wel!' of 'Ik dacht dat het een vrouw was'." Deze zelfspot breekt de set op een positieve manier. Sommige songs worden tot in het onmogelijke gerekt, dit op de lachspieren werkt. Als Asaf zeker vijf minuten begint te 'lalala-en' of 'scatten', krijgt hij zelfs de band aan het giechelen. Hoewel het bij de meest kritische bezoeker als langdradig kan overkomen, brengt het wel meer persoonlijkheid aan de set.

Van top tot teen
Persoonlijk, dat is een woord die zeker bij Asaf past. Hij brengt alles wat hij heeft mee naar Utrecht vanavond. Hij zingt met zijn gehele lichaam, zijn schelle, geschoolde stem gaat tot het diepst van de ziel. Hij zingt met zijn armen in de lucht, staand op de tenen, springend, dansend, teruggetrokken in de meest heftige pijnstand. Asaf Avidan leeft en ademt zijn muziek. Het is zijn leven en dat uit hij op het podium. Hij vertelt zijn verhaal met zijn stem, met zijn muziek en met zijn lichaam. En dat is zeer aangenaam om te zien.

De originele versie van One Day is dan ook een prima toegift, die een massaal koor oplevert. Het enthousiastme van het publiek brengt ook bij de band het beste naar boven. Ze doen dan ook een extra lange toegift, met als laatste nummer een echt mannen lied. "Hangwoman", over dat mannen niet kunnen stoppen met liegen. Nu maar hopen dat deze avond wel de echte kant van Asaf Avidan liet zien, want dan kunnen we nog een hoop fijne avonden verwachten.