VERSLAG: Joe Satriani - 05/06 - 013

Joe Satriani – 5/6 – 013

Vanavond maakt Tilburg zich op voor het nodige gitaargeweld, want Joe Satriani komt op bezoek. Zijn fans hebben de afgelopen jaren weinig te klagen gehad aangezien Satriani zowel solo, samen met andere topgitaristen tijdens de G3-tours als met zijn band Chickenfoot regelmatig de Nederlandse podia bestijgt. Vanavond komt hij om zijn nieuwe album, Unstoppable Momentum te promoten.

Het concert begint met een aantal bizarre drumfills die meteen duidelijk maken dat Satriani niet in zijn eentje is gekomen. Zijn begeleidingsband bestaat namelijk uit een aantal niet te onderschatten topmuzikanten: drummer Marco Minnemann, bassist Bryan Beller en toetsenist/gitarist Mike Keneally.

Maar de avond draait natuurlijk om de man die altijd zijn zonnebril op lijkt te hebben. Luisterend naar de nummers valt op dat de oudere nummers vaak gebaseerd zijn op een relatief eenvoudige basis waar Satriani zijn niet misselijke kwaliteiten op los laat. Bij nummers als ‘The Crush Of Love’ en ‘Always With Me, Always With You’ heeft de band het wat makkelijker en kan Satriani, tot groot enthousiasme van het publiek, los gaan. In de nieuwere nummers, waaronder die van zijn laatste cd’s horen we meer complexe ritmes en invloeden uit bijvoorbeeld de progressieve rock en zelfs breakbeat.

Grote blikvanger naast Satriani is Marco Minnemann die een solide basis afwisselt met de meest ingewikkelde maar altijd groovende fills. Mike Keneally houdt zich grotendeels op de achtergrond, maar komt af en toe naar voren om wat solo’s uit te wisselen met Satriani. Ondanks dat hij er uitziet als iemand die net zijn tuin aan het sproeien was, is hij namelijk een fantastische gitarist en één van de weinigen die zich staande kan houden naast Satriani. Dat moet natuurlijk ook wel, als je ooit Steve Vai verving in de band van Frank Zappa.

De reden dat een twee uur durend instrumentaal concert met de nodige muzikale masturbatie interessant blijft is dat Satriani niet alleen de meest absurde geluiden uit zijn Ibanez weet te toveren, maar dat hij ook een enthousiaste frontman is die de zaal regelmatig bij het optreden betrekt. Er zijn zelfs een aantal meezingmomenten waar het publiek vol enthousiasme de gitaarlicks van de kale gitarist nazingt. Ook de toevoeging van een groot scherm waarop de nodige visuals worden geprojecteerd draagt bij aan de beleving. Daarnaast, en dat is wellicht het belangrijkst, heeft Satriani ook best een aantal pakkende nummers geschreven. Hij is tenslotte niet voor niets al 15 keer genomineerd voor een Grammy.