VERSLAG: Unknown Mortal Orchestra - 12/11 - Tivoli

UMO

Na optredens op Lowlands, Le Guess Who May Day en zelfs de Wereld Draait Door, is het nu tijd voor Unknown Mortal Orchestra (UMO) om op eigen benen te staan. Met een headlineshow in Tivoli Oudegracht geeft het trio omtrent Ruben Nielson een show die gevarieerder klinkt dan dat ze op plaat doen.

Geheel op eigen benen staat UMO vanavond toch niet, met drie bands voor en na het optreden is het een minifestival geworden. Vooral het Eindhovense Moses And The Firstborn valt in positieve zin op. De jonge band heeft goed gekeken naar garagebands als ‘Thee Oh Sees’ en ‘Ty Segall’. De invloeden zijn duidelijk hoorbaar, maar er is ook een duidelijke eigen stempel te zien. Het kwartet heeft weinig ruimte gekregen op het podium van het hoofdprogramma, iedere centimeter wordt dan ook opgezocht. Live rockt het allemaal net wat harder en dat is ontzettend lekker!

Op plaat is UMO vooral heel erg relaxt en bij vlagen zijn er echte gitaar partijen te horen waarbij de gitaarliefhebber kan genieten. Vanavond zijn die rollen omgedraaid. Met veel psychedelische stukken worden de nummers aan elkaar geregen en op deze manier worden er van vier nummers één gemaakt. Het knappe is dat de nummers altijd bekend blijven ondanks dat ze live ruiger klinken. Met ongekend gemak bespeeld Nielson de gitaar op unieke wijze. Met een arsenaal aan effecten over elkaar zorgt hij voor een rijk en warm gitaargeluid. Bespeelt de frontman de gitaar met verve, qua zang valt hij jammer genoeg vaak weg. Het unieke hoge en nonchalante stemgeluid valt soms helemaal weg wat het een onsamenhangende brei maakt.

Soms vliegt de band muzikaal uit de bocht, maar dat komt de charme van de band alleen maar ten goede. Want wie lef toont kan natuurlijk wel eens een foutje maken. Compleet zuiver is het optreden vanavond niet, maar lekker des te meer.