VERSLAG: Queens of the Stone Age - 26/11 - Ziggo Dome

Queens of the Stone Age - 26/11 - Ziggodome

De Queens of the Stone Age hebben het in zich om gedenkwaardige shows neer te zetten waarin ze boven zichzelf uitstijgen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: vanavond in de Ziggodome doen ze dat niet. Slecht is het zeker niet, daarvoor is de band te goed en hebben ze inmiddels te veel goede nummers, maar de magie die van een goede show een legendarische show maakt is er niet.

Zo komt de band traag op stoom met ‘You Think I Ain't Worth a Dollar, But I Feel Like a Millionaire’ en ‘No One Knows’, die wel eens met meer energie gespeeld zijn. Wat volgt is een setlist waarbij de nadruk ligt op het goed ontvangen laatste album…Like Clockwork. Hierbij wordt duidelijk dat niet alle, veelal wat rustiger, nummers even geschikt zijn voor het publiek dat lijkt te wachten op de steviger nummers van eerdere albums. Dat gezegd hebbende; nummers als ‘I Sat By The Ocean’ en ‘If I Had A Tail’ hebben de potentie om uit te groeien tot publieksfavorieten in komende tournees.

Josh Homme en zijn band moeten het niet hebben van een enorme show. De bandleden zijn spaarzaam verlicht en de nadruk ligt op de beelden die op het grote scherp achter het podium worden geprojecteerd. Dit zijn veelal zich herhalende animaties of bewerkte, wisselende beelden van de band die in een rap tempo op het publiek worden afgevuurd. Voor de bezoekers achterin de Ziggodome zou het misschien leuk zijn geweest als dit iets minder rap ging.

Josh is in een uitstekende bui en bedankt het publiek regelmatig in vrijwel accentloos Nederlands. Misschien is dat gebrek aan rock ’n roll wat er vanavond mist. Het meest rebelse wat er op het podium gebeurt is dat Homme een sigaret opsteekt. Misschien heeft een band als Queens of the Stone Age een zekere mate van frictie of spanning nodig om boven zichzelf uit te stijgen.

Pas bij ‘Sick Sick Sick’ slaat de vlam op het podium echt in en komt de felheid en agressie van Josh Homme en zijn mannen ouderwets naar boven. Dit houden ze vol tot afsluiter ‘Go With The Flow’ en in de daaropvolgende toegift die uit maar liefst vier nummers bestaat. Met ‘A Song For The Dead’ gaat de Ziggodome nog één keer los, en dan is het echt afgelopen. Een uitstekende afsluiting van een degelijk concert.