VERSLAG: Shining - 1/12 - Effenaar

Shining + Sterbhaus + Crest of Darkness

Een maand geleden was de Noorse Shining in het land, dit maal doen Niklas Kvarforth en zijn Shining ons land aan. Het verschil? De Zweedse formatie staat bekend om controversie en schuwt geen extremen op het podium, en muzikaal is het geheel een stuk rauwer en recht voor zijn raap.

Opener op de tournee is het Noorse Crest of Darkness. Deze twintig jaar oude band heeft al zes albums uit, maar enkel de zanger is er vanaf het begin bij. Waarom de band nooit door is gebroken wordt al snel duidelijk. Het optreden van de heren maakt weinig indruk op het publiek en de zanger heeft een uitstraling die hangt tussen Behemoth's Nergal en Ozzy Osbourne, in negatieve zin.

Sterbhaus maakt vervolgens veel goed. Deze mannen nemen zichzelf wat minder serieus en hebben zichtbaar vreugde in het optreden. Albumtitels als Hits For Dead Kids geven te kennen dat we hier niet met de gemiddelde black metal band te maken hebben. De muziek is een mengelmoes tussen black, death en thrash metal en de zanger geeft aan maar een korte set te kunnen spelen en daardoor weinig te praten tussen de nummers door. Maar goed ook: Sterbhaus overtuigt het publiek in hun ruim half uur met gemak.

De controversie rond Shining loopt van het uitdelen van scheermesjes in het publiek tot vechtpartijen op het podium. Vanavond gebeurt er echter weinig bijzonders op het podium. Zanger Kvarforth klaagt al snel over het publiek, de honderd man die er staan maken te weinig lawaai naar zijn zin. Het werk van de band, dat op album ijzersterk is, komt live iets minder goed over. Instrumentaal staat alles verder prima, de gitaristen maken met lange gitaarsolo's duidelijk dat ze veel meer kunnen spelen dan Shining's black metal. Dat de show vanavond niet overtuigend is, wordt duidelijk wanneer een korte Guns n Roses cover (Sweet Child Of Mine) het luidste gejuich van de avond teweeg brengt.