VERSLAG: Maroon 5 - 20/1 - Ziggo Dome

Maroon 5

Maroon 5 is niet meer weg te denken uit de hedendaagse popmuziek. Met alweer het vierde album ‘Overexposed’ is het tijd voor een wereldtour. Aanvankelijk zou het concert een half jaar geleden plaatsvinden, maar door onvoorziene omstandigheden in het tourschema moest het optreden verplaatst worden. Nu, 20 januari, is het tijd voor het laatste optreden van de wereldtour in een uitverkocht Ziggo Dome. Podiuminfo was hier bij om verslag van te doen.

Eerst zou het voorprogramma verzorgt worden door de band Neon Trees, maar vanwege de verplaatsing van de tour is het voorprogramma door niemand minder dan de man met de grootste zomerhit van 2013; Robin Thicke. Met de clip van ‘Blurred Lines’ doet Thicke vermoeden dat het een hitsig optreden gaat worden. Schijn bedriegt bij deze, Robin Thicke is eerder braaf dan stout. Met een soulvolle band en een tandpasta lach swingt Thicke erop los. Het optreden van Thicke is aardig maar niet heel spannend. Pas bij de bekende hit ‘Blurred Lines’ staat iedereen in de Ziggo Dome op en danst erop los en zingt luidkeels mee.

Na de opwarming van Thicke is het tijd voor de hoofdact van de avond; Maroon 5. Maroon 5 begint slim met de hits ‘One More Night’ en hun debuuthit ‘This Love’. Hierdoor is de zaal al los en ontspannen en is de sfeer goed. Daaropvolgend komen nummers van het debuutalbum ‘Songs About Jane’. Maroon 5 weet goed een sfeer neer te zetten en weten variatie te vinden in hun grote repetoire.

Grootste punt van kritiek zijn de nietszeggende visuals in de achtergrond. Bij het nummer ‘Harder to Breath’ zijn er grafische vlammen op het scherm en bij andere nummers zijn er beelden van London, Parijs en een idyllisch landschap in de achtergrond. Nietszeggend, stom en totaal overbodig. Een band met het succes van Maroon 5 is toch te verwachten dat zij visuals gebruiken die er beter uitzien dan iemand die achter een Windows ’98 computer los is gegaan.

De visuals vallen wel te vergeven omdat de band erg goed is. Maroon 5 is, ondanks de ijdeltuiterij van Levine, een band die staat als een huis. De status van Adam Levine als vrouwen verslinder maar wel liedjes zingt over de liefde is niet altijd even geloofwaardig. Desondanks is de stem van Levine er vast en veelal zuiver en is te merken dat de band erg goed op elkaar is ingespeeld. Er is ruimte voor inprovisatie waarbij er flarden van nummers van Daft Punk of Prince worden gespeeld. Leuk, maar het is niet nodig. Sterk is echter wel het rap gedeelte bij ‘Stereo Hearts’ van Travie McCoy die Levine moeiteloos overneemt.

Bij het toegift zijn bijna alle hits gespeeld behalve ‘Payphone’ and ‘She Will Be Loved’. De laatste begint als een intieme acoustische versie. Heel erg indrukwekkend, zeker wanneer Levine en James Valentine het publiek opdelen waarbij de ene helft zingt ‘She will be loved, she will be loved.’ En de andere kant zingt ‘I don’t mind spending every day, out on your corner in the pouring rain.’ Opeens is het grote Ziggo Dome een kleine huiskamer.

Maroon 5 is een aanrader om live te zien. Ze zetten een goede sfeer neer en de band is erg goed op elkaar ingespeeld. Het is te merken dat de mannen goed op elkaar zijn ingespeeld. Voor de liefhebbers die volgende keer naar Maroon 5 willen gaan in Nederland, Adam Levine belooft dan een nummer in zijn onderbroek te spelen. Sowieso het kijken waard.