VERSLAG: Behemoth + Cradle of Filth - 9/2 - Melkweg

Behemoth + Cradle of Filth - 9/2 - Melkweg

Voor de liefhebber van de occulte kant van het muzikale spectrum, of van een gezonde bak herrie, is de Melkweg vanavond the place to be. De headliners van deze tour zijn Cradle of Filth en Behemoth. Als support hebben ze nog drie bands meegenomen. De eerste twee daarvan, Svarttjern en tweemanscult Inquisition, maken meteen duidelijk dat er binnen, ondanks dat het buiten nog licht is, niets anders dan duisternis heerst. Met hun blastbeats, corpsepaint en klinkende titels als ‘Infinite Interstellar Genocide’ doen de bands precies wat van ze verwacht wordt: een duister klinkende bak black metal op het gewillige publiek uitstorten.

Op het eerste gehoor lijkt In Solitude een vreemde eend in de bijt. Tussen al het death- en black metalgeweld lijkt de meer traditionele heavy metal niet helemaal te passen. De zanger lijkt meer op één van The Ramones dan op iemand die al een tijdje is overleden, zoals eigenlijk alle andere muzikanten die vanavond het podium betreden. Ondanks dat niet al het songmateriaal even sterk is, komen er de nodige prettig groovende riffs en lekkere solo’s voorbij.

Cradle of Filth en Behemoth wisselen tijdens deze tour de headlinepositie af, en vandaag mag Behemoth als eerste het podium betreden. Het licht gaat uit en ‘Blow Your Trumpets Gabriel’, opener van nieuw album The Satanist, wordt ingezet. Het nummer begint traag en onheilspellend maar gaat al gauw over naar een moordend tempo. Behemoth walst over het publiek heen en blijft dat het gehele optreden doen. Een optreden van Behemoth is meer dan een concert. Met de uitdossingen, de (veelal brandende) rekwisieten op het podium, rook en vuur grenst de show aan theater waarbij frontman Nergal met verve de hoofdrol speelt. Maar ook muzikaal is het indrukwekkend. Als ‘Hidden in a Fog’ van het debuutalbum wordt gespeeld is te horen wat voor evolutie de band heeft doorgemaakt; van vrij rechttoe rechtaan naar de complexe, brute death metal van nu. Na vijf kwartier wordt een indrukwekkend optreden afgesloten met ‘O Father O Satan O Sun!’.

Als afsluiter van de avond betreedt Cradle of Filth, begeleid door de nodige onheilspellende beelden, het podium. Eén van de problemen van de band is dat het lastig is om over Behemoth heen te komen, en dat doen ze dan ook niet. Misschien is het omdat de band met een groot aantal invallers speelt, of dat de show niet zo verzorgd is als die van Behemoth, maar wat de band probeert te brengen komt niet over. Het hoge gegil van zanger Dani Filth is duidelijk niet aan iedereen besteed. De beste jaren van Cradle of Filth liggen alweer een tijdje achter ons, en het contrast met Behemoth maakt dit pijnlijk duidelijk.

Gezien het verschil in kwaliteit tussen de optredens van de twee headliners zou het logischer zijn als Behemoth als laatste zou spelen. Aan de andere kant: het is zondag en morgen gaat de wekker weer. Voor velen is het dan ook geen probleem om na een geslaagd en oorverdovend avondje stevige metal het einde van het optreden van Cradle of Filth te laten voor wat het is en weer op huis aan te gaan.