VERSLAG: Bombay Bicycle Club - 10/2 - Melkweg

Bombay Bicycle Club

In mei 2012 gaf de Britse indie pop band Bombay Bicycle Club haar eerste Nederlandse optreden in de Melkweg. Twee jaar, één album en flink wat nieuwe hipsters in de fanbase later keert de band terug naar deze zaal. Uitverkocht, dit keer. Tot aan de achterste bar afgeladen. En keurig op tijd betreedt de fietsclub uit Bombay onder oplichtende zonnen het podium. Het decor dat de dromerige band heeft meegenomen is werkelijk prachtig. Vijf ronde vlakken op een rij die de cyclus van de zon en maan laten zien, dezelfde als op de al net zo prachtige albumhoes van de laatste plaat So Long, See You Tomorrow te zien is. Nummers van alle vier de albums passeren de revue, en creëren met hun mix van pakkende popdeuntjes, zware bas, speelse stemmen en een dromerige sound hun eigen BBC wereld. Een wereld waarbij zelfs eigen zonnen en manen aan de hemel glooien.

Het publiek blijft er echter nog rustig onder. Pas nadat frontman Jack Steadman een hand klap commando geeft heeft het publiek door dat we hier wel bij dé Bombay Bicycle Club staan. De handen van de hipsters in de zaal wijken vervolgens nauwelijks van elkaar en het publiek is veranderd in een geel, blauw, oranje verlichte, deinende massa. How Can You Swallow So Much Sleep wordt onder luid gejuich ontvangen en het laatste deel van de lyrics wordt aan het inmiddels losgekomen publiek overgelaten. Maar er zijn ook problemen in het paradijs van de BBC wereld. Het geluid is ronduit slecht (wilde gok: bezuinigingen) waardoor de samples niet tot nauwelijks te horen waren. De drums stonden te hard en de gitaareffecten van Steadman klonken ook niet zoals bedoeld. Jack Steadman maakt dit goed door over het podium te huppelen en kleine conversaties te voeren met publiek. Er is ook plaats voor een piano ballad in de wereld van Bombay Bicycle Club. ‘Eyes Off You’ van het nieuwste album. Deze groeit uit tot een losser, wilder nummer met jagende drums en een zware bas.

‘’This song caused some confusion because everyone thought it was an Shakira cover’’, laat Steadman grijnzend weten, waarna het publiek in de lach schiet. Vervolgens volgt het hoogtepunt van de avond: ‘ Always Like This’ waar wilde dansjes op worden gedaan en waarbij luidkeels mee wordt gezongen. De hipsters in de Bombay Bicycle Club wereld nemen de ‘I’m not home’ aan het einde van de grootste hit weer op hun rekening. Er is ook plaats voor toegiften in deze wereld, één om precies te zijn. En dan, onder begeleiding van Shakira’s Whenever, Wherever (hulde aan de helden van Melkweg) verlaten wij de zaal, terug naar onze eigen doodsaaie wereld. En voor wie er niet heeft opgelet, ook Ben Howard wandelde met ons mee.