VERSLAG: Eric Church - 4/3 - Melkweg

Eric Church – 4/3 – Melkweg

Country is niet een genre waar de gemiddelde Nederlander massaal voor naar de platenwinkel rent. Vaak wordt het geassocieerd met linedance, hillbillies en andere dingen die niet direct als cool worden beschouwd. Hoe anders is dat in Noord-Amerika. Daar is country radio onmetelijk populair, en worden de nieuwste artiesten die country mixen met bijvoorbeeld hip hop of rock gewoon in de clubs gedraaid, tussen Rihanna en Calvin Harris door. Op grote namen als Taylor Swift na loopt het hier nog niet zo storm. Het moet voor Eric Church dan ook een aparte ervaring zijn om van de stadions in de VS naar de kleinere clubs in Europa te komen om zijn nieuwe album The Outsiders aan het publiek voor te stellen.

Eric Church haalt zijn invloeden zowel uit de traditionele country als uit steviger werk van Metallica of AC/DC. Vanavond zien en horen we dat duidelijk terug; de gitaristen spelen wijdbeens stevige riffs en solo’s terwijl Jeff Hyde achter op het podium minder opvalt, maar zó belangrijk is voor het geluid met zijn banjo en mandoline. Church zelf staat met zijn karakteristieke zonnebril in het midden en doet gedurende het optreden niets anders dan energie afgeven aan het publiek. Het is duidelijk dat de band hier niet komt om half werk af te leveren en in ruil daarvoor krijgen ze een enthousiast publiek voor zich. Tijdens ode aan drinken (het blijft country) ‘Drink In My Hand’ worden massaal de bekers in de lucht gehouden en tijdens ‘These Boots’ zijn dat diverse laarzen. Church ziet het met een brede lach aan.

Het publiek bestaat uit Nederlanders die zelden de kans krijgen om artiesten als deze in eigen land te zien, Amerikanen die zelden de kans krijgen om hun held van zo dichtbij te zien en nieuwsgierigen die na afloop vol verbazing naar buiten lopen. Dit was geen suf countryconcert, maar een vlammende show van een bevlogen band die hier kwam om het publiek omver te blazen. Ballads als ‘Sinners Like Me’ worden afgewisseld met hardrocknummers als ‘The Outsiders’ waarin de band met diverse solo’s en tempowisselingen los kan gaan. Hoe hard ze dat ook doen, het geluid in de Melkweg is uitstekend. Complimenten aan de geluidsman, want om een band met 4 gitaristen open te laten klinken is geen sinecure. Met de ode aan The Boss, ‘Springsteen’, waarin ook nog een stukje ‘Born To Run’ is verwerkt, is het optreden ten einde.

Misschien helpt dit concert moderne country om een voet tussen de deur te krijgen in Nederland. Aan Eric Church zal het in ieder geval niet liggen, want uit alles blijkt dat hij het enorm naar zijn zin heeft op het podium. En het publiek met hem.