VERSLAG: Earl Sweatshirt - 21/3 - Melkweg

Earl Sweatshirt

Vorig jaar verscheen 'Doris', het tweede album van Earl Sweatshirt. Het lid van het Odd Future collectief kreeg uitsluitend lovende kritieken van de pers en fans. Met zijn diepe stem en duistere geluid wist de pas twintig jarige Thebe Neruda Kgositsile zoals hij in het echt heet, zijn status van één van de grootste raptalenten van het moment waar te maken. Of hij die reputatie live weet waar te maken laat hij zien in een bijna uitverkochte Melkweg The Max.

Stipt om negen uur betreedt de dj het podium om maar liefst een kwartier lang het publiek op te warmen. Druk headbangend, armen zwaaiend en schreeuwend weet het jochie dat de baard nog in de keel moet krijgen toch het publiek mee te krijgen. Wanneer eindelijk Sweatshirt het podium opkomt is gelijk duidelijk dat de hoge verwachtingen waargemaakt worden. De rapper ziet er verassend fris uit en met een goede bedrevenheid snelt hij zich met gemak door de teksten. Deze tournee is het best te omschrijven als een mix tussen comedie en hoogstaande rap. De jonge dj was van begin af aan al niet serieus te nemen, maar zorgt wel voor leuke momenten wanneer er gesprekken tussen de rapper en hem plaatsvinden. In scène gezet of niet het werkt wel. Het contrast is hierdoor heel groot. Earl is de clown tussen de nummers door om even later geloofwaardig zijn teksten te prediken. Hoogtepunten van de avond zijn persoonlijke favoriet van de rapper zelf; 'Chum' en 'Hive'. Laatstgenoemde weet met de zware bas het publiek in extase te brengen, terwijl 'Chum' het publiek emotioneel weet te grijpen.

Earl Sweatshirt weet het publiek knap te entertainen met een mix van puberale humor en serieuze raps. Muzikaal gezien is er weinig diepgang met een tape die aangezet wordt, maar verder weet het optreden indruk te maken met een goed geregisseerde show en Earl die in bloedvorm verkeerd. De volgende keer is het echter wel te hopen dat we langer dan drie kwartier kunnen genieten van Odd Futures fijnste rapper.