VERSLAG: Amos Lee - 6/5 - Paradiso

Amos Lee

Amos Lee is een graag geziene gast in Nederland. Twee jaar geleden vulde hij Paradiso al twee keer op een rij. Dit jaar staat hij wederom twee uitverkochte avonden in de Amsterdamse poptempel. Met het uitstekende album Mountains Of Sorrow, Rivers Of Song op zak is het een veelbelovend optreden.

Amos Lee wordt begeleid door een vijf mans band. Deze zijn allen top muzikanten. Regelmatig wordt er van instrument gewisseld en ze vullen elkaar goed aan. De grote aandachtstrekker is, naast Amos Lee, de brunette op bas. Op hoge hakken speelt ze de hele avond met veel plezier. Vanaf de eerste seconde weet dit gezelschap zich verzekerd van de volledige aandacht van Paradiso.

Na de sfeer erin gebracht te hebben met de snelle country nummers als ‘Windows Are Rolled Down’ en ‘Tricksters, Hupsters and Scamps’ staat Amos Lee enkele minuten solo op het podium. In het eerste gedeelte doet zijn stem, met funky uithalen, sterk aan Stevie Wonder deed denken. Akoestisch op het podium is de funk er wat uit. Dan weet Lee diepe indruk te maken met zijn singer-songwriter nummers. Het is verbazingwekkend hoe zijn stem zich vormt naar het type muziek dat Amos Lee speelt.

Hoogtepunt vormt het derde gedeelte van de avond. De zanger staat samen met zijn muzikanten rond één microfoon. In de oude country stijl staat het gezelschap in een rondje te musiceren. De banjo en accordeon geven het geheel een retro gevoel in de stijl van Inside Llewyn Davis. In de zaal kan je een speld horen vallen. Verrassend is de Beyonce cover van ‘Single Ladies (Put A Ring On It)’. In een country- en gospelversie blijkt het nummer ook ontzettend vermakelijk.
Het is overigens niet de enige verrassende cover. Ook ‘Thinking About You’ van Frank Ocean wordt gespeeld. Deze blijft echter dichter bij het origineel en is daarmee een vreemde eend in de bijt. Het geeft wel de jonge gitarist, die tevens banjo en saxofoon bespeeld, de kans om met zijn stem te schitteren. Tevens lijkt er geen rode lijn door de nummers te lopen. Met het grootste gemak beweegt Amos Lee zich van het pornografische ‘Caramel’ naar de gospel van ‘Jezus’ . Alle nummers worden echter met de grootste klasse gespeeld.

Amos Lee zet een fantastisch optreden neer. De zaal is gevuld met een jong publiek en daarmee bewijst de zanger dat country meer kan zijn dan oude mannen muzeik. Vooral de manier waarop hedendaagse nummers door zijn optreden heen lopen verdient respect. Iets dat hij ook krijgt van de uitverkochte Paradiso. Meer dan regelmatig lijkt het applaus onophoudelijk.