VERSLAG: Adam Cohen - 7/10 - People's Place

Adam Cohen

Wanneer Adam Cohen op de man afvraagt waarom mensen vanavond zijn concert bezoeken, kun je erop wachten dat iemand enkel bekend is met het werk van zijn vader. Deze bezoeker is ook snel gevonden. Adam Cohen wil de weddenschap aan dat hij vanavond de grootste kenner is op het terrein van Leonard Cohen teksten. Een tribute avond wordt het nergens, er passeren geen nummers van de grote dichter de revue. Ironisch genoeg zijn het wel de laatste twee albums, die waarop Adam meer naar het geluid van zijn vader schuift, waarmee de zanger eindelijk een eigen stijl creëert. Op deze albums zijn er ook regelmatig tekstuele verwijzingen naar bekende Leonard Cohen nummers te horen.

Wanneer de eerste tonen van ‘Too Real’ door de zaal klinken laat Adam Cohen gelijk horen de goede genen te hebben. Met de teksten “The Words I Love You Were Such A Cliché, You Never Sat Down And Would Not Stay” is de toon gezet. Adam Cohen brengt een avondje zwijmelen! De begeleiding is subtiel en sluit perfect bij deze atmosfeer aan. Voorzichtig jengelt er een slidegitaar en klinkt er een simpele basisdrum. Met de bluesvolle uithaal van ”Baby, Baby” is ook duidelijk dat Adam Cohen een betere zanger dan zijn vader is.

De muziek sluit perfect aan bij de knusse atmosfeer van People’s Place. De band bestaat overwegend uit vrouwelijk schoon. Het zwaartepunt van de band ligt op de celliste en twee violiste’s. Zij nemen ook de achtergrondkoortjes mede voor hun rekening. Het samenspel tussen de ietwat rauwe stem van Adam Cohen met de vrouwelijke stemmen bezorgt regelmatig kippenvel.

De avond balanceert aangenaam op de grens van zoetsappig en betoverend. Op sublieme wijze weet Adam Cohen het eindresultaat altijd naar de goede kant te trekken. Nergens wordt het vanavond daadwerkelijk clichématig. Het repertoire wordt gevuld met nummers van de laatste twee albums. De accenten verschuiven zich echter over een lange popgeschiedenis. ‘We Go Home’ heeft het vrolijke gevoel van The Lumineers, het in duet gebrachte ‘Sweet Dominique’ had rechtstreeks van de hand van Leonard kunnen komen en ‘Love Is’ past perfect binnen een Amerikaanse gospeldienst. Meer dan regelmatig flirt Cohen vanavond met de grens tussen religieuze en sensuele teksten. Ook de muzikanten voegen regelmatig een stukje gospel toe op de achtergrond.

Voor de toegift neemt het zestal muzikanten plaats rond twee microfoons. Het geeft een betrokken countrygevoel binnen het knusse People’s Place. Met kampvuurnummer ‘So Much Too Learn’ kruipen de bezoekers elkaar nog even aan en zijn overtuigt van de persoonlijke klasse van Adam Cohen. Ook de mensen die bij de ingang met elkaar bespraken dat tickets puur op achternaam gekocht waren zullen een volgende keer trots kunnen zeggen dat ze Adam Cohen fan zijn!