VERSLAG: Incubus - 16/3 - HMH

Incubus - HMH

In november 2006 kwam het nieuwe Incubus album ‘Light Grenades’ uit, gevolgd door een wereldtournee waarbij op 16 maart 2007 ook Nederland wordt aangedaan. Bijna twee jaar geleden betrad de populaire Amerikaanse alt-metal-rock band voor het laatst een podium in Nederland, op Lowlands.
Dit keer staan ze in de Heineken Music Hall. Naar eigen zeggen een ‘smaller theater’ omdat de mannen het een geschikt moment in hun carrière vinden om het weer wat kleinschaliger aan te pakken. Kleinschaliger betekent voor Incubus de HMH en deze was dan ook al snel uitverkocht.

In het voorprogramma speelt vandaag The Duke Spirit. De vocalen van zangeres Liela Moss doen sterk denken aan Björk. Ook de sfeer van de muziek is enigszins duister, wat wel lekker klinkt maar het optreden zelf lijkt echte spanningsbogen te missen. Het geheel komt over als de opbouw naar een climax die maar steeds uitblijft. Gelukkig hebben we daar vanavond Incubus voor. Na een rustig begin met 'Quicksand' gaat het rockconcert pas echt van start met 'A Kiss To Send Us Of'. Het publiek lijkt direct overtuigd te zijn en de band houdt de komende anderhalf uur de aandacht goed vast. De ingestudeerde Nederlandstalige bedankjes tussendoor worden dankbaar ontvangen.

Het geluid in de HMH komt wat moeizaam van de grond. De zang verdrinkt tijdens de eerste nummers in de muziek, maar gelukkig wordt dit gaandeweg gecorrigeerd. Ook de akoestische gitaar die zanger Brandon Boyd voor 'Earth To Bella Pt. 1' tevoorschijn haalt, is in eerste instantie niet goed te onderscheiden. Dit nummer is live overigens een stuk sterker dan op het album. Het duistere geluid van twee basgitaren vormt een mooi contrast met de akoestische gitaar. Dit zorgt voor een sferisch geluid dat op het album niet zo goed overkomt.

Als de hit 'Drive' akoestisch wordt ingezet zingt het publiek de tekst woord voor woord mee. Met dit nummer wordt dan ook flink uitgepakt. Halverwege zet de rest van de band in en er worden verschillende variaties uit de kast getrokken. Een meerstemmig zangstukje, een bassolo en een instrumentaal intermezzo. Wat vanavond ook opvalt zijn de vele enthousiaste dames in het publiek. Mr. Boyd staat natuurlijk al langer bekend om zijn looks, alhoewel deze vanavond niet helemaal tot zijn recht komen, getuige zijn snorretje en een slobberig wit hemd. De dames in de zaal lijken zich daar echter niets van aan te trekken en gillen er niet minder om.

Opvallende hoogtepunten van de avond zijn ook de drumsolo van drummer José Pasillas gecombineerd met de zanger op de djembés, alle andere solo’s tijdens 'Sick Sad Little World' en de lichtshow waarbij de zanger handschoenen met lichtstralen aan heeft. De setlist is een zeer gebalanceerde mix van nieuwe nummers en ouder werk, opzwepende rock en ingetogen muzikaliteit. Ondanks de matige interactie met het publiek tussen de nummers door levert Incubus vanavond een rockshow van zeer hoge kwaliteit.