VERSLAG: AC/DC - 05/05 - Gelredome

AC/DC in een uitverkocht Gelredome

Sinds de oprichting in 1973 was afgelopen jaar misschien wel het zwaarst voor AC/DC. Oprichter Malcolm Young heeft noodgedwongen zijn gitaar door moeten geven aan zijn neef Stevie, omdat hij aan dementie lijdt. Drummer Phil Rudd wordt verdacht van het opzetten van een moordaanslag en het in bezit hebben van drugs. Maar de rock 'n roll train gaat ongehinderd door. Dat werd al duidelijk toen AC/DC optredens gaf tijdens de Grammy's in februari en twee weken terug op Coachella. Dik in de zestig maar niets lijkt de Australische band tegen te houden. Dat laten ze dan ook zien in een uitverkocht GelreDome.

Voor mij is het de eerste keer AC/DC, toch weet je wat er komt. Want vernieuwing hoef je niet te verwachten, spektakel wel. De eerste single van de laatste plaat is de opener van vanavond. Rock Or Bust brengt iedereen in extase en het is dan ook het typische AC/DC geluid dat de rest van de avond voor euforie blijft zorgen. Jong en oud, kaal of een matje, huisvader of professioneel alcoholist het maakt niet uit. Met veertigduizend man zien we misschien wel voor de laatste keer Angus met z'n karakteristieke loopje op een Nederlands podium. Natuurlijk, de hits komen voorbij en dat zijn er nogal wat. Maar het is ook de energie die van de krachtige nummers afspat, waardoor het publiek bijna twee uur lang zo uit hun dak gaat. Het is ongekend hoe zanger Brian Johnson en gitarist Angus Young de hele show heen en weer vliegen.

Hell's Bells laat de bekende bel uit het dak van het podium zakken. Tijdens Let There Be Rock schuift er een podium het publiek in waarbij Young aan een solo begint. Net wanneer je denkt dat het niet nog meer over de top kan, gebeurd er toch weer iets waardoor je met verbazing staat te kijken. Confetti blaast de lucht in terwijl Angus zijn solo vervolgt en een platform hem omhoog duwt. Vuur spuwt omhoog tijdens Highway To Hell. Slotnummer For Those About To Rock blaast met twaalf kanonnen de boel nog even extra op. En na de laatste noten zorgt vuurwerk ervoor dat het podium voor je gevoel nu echt is afgebroken.

Laat de volgende generaties Young de gitaren maar overnemen, zodat AC/DC voor eeuwig kan blijven bestaan. Ondanks Angus als blikvanger, is het vooral de power van de muziek en de herkenbaarheid van de nummers dat van AC/DC een levend rockmonument maakt. De machtige riffs door de stadionspeakers moeten van generatie op generatie overgebracht worden. Een blond jochie van een jaar of tien staat na afloop op station Arnhem met zijn ouders. Hij heeft een schooluniform aan en een opblaasgitaar om. Hij doet de moves van Angus Young op zijn luchtgitaar na, terwijl hij rondjes huppelt om zijn ouders. Er ging een heel stadion uit z'n dak. Maar dit lijkt me het grootste compliment. Er is weer een nieuwe generatie Thunderstruck.