VERSLAG: Glen Hansard - 20/10 - Melkweg

Glen Hansard - 20/10 - Melkweg

De Ierse singer-songwriter Glen Hansard staat vandaag in een uitverkochte Melkweg te Amsterdam. Het belooft een avond te worden vol gevoelige songs met een rauw randje.

Al snel blijkt dat Glen Hansard het voor iedereen een gezellige avond wil maken en vraagt letterlijk bij elke song om hulp van de bezoekers, die gretig ingaan op zijn verzoek om massaal mee te zingen bij de uitgekozen stukken. Een sing-along zonder dat het vervelend wordt, want Glen Hansard is en blijft vanavond de baas.

En wat voor één. Glen is een echte troubadour, een verhalenverteller. Emotioneel betrokken bij alles in de wereld. Pijnlijke songs worden met zoveel woede en verdriet gespeeld dat de zaal stil wordt. Liefdevolle liedjes brengt hij zo overtuigend dat iedereen wegdroomt in een persoonlijke herinnering. Glen Hansard is een singer-songwriter met een rijk verleden.

In 1990 richtte hij The Frames op, maar wordt een jaar later bekend door zijn rol in de muziekfilm The Commitments. Hij haalt vanavond herinneringen op aan die periode, waarin hij door New York liep en van dichtbij geconfronteerd werd met het aidsleed. Dat Glen een gevoelige man is, blijkt ook uit zijn verhaal dat hij onlangs nog voor de vluchtelingen speelde in Oostenrijk. Glen Hansard neemt alles wat hij beleeft mee in zijn songs, zijn uitlaatklep.

Verrassend genoeg is zijn laatste album niet zozeer duister, als wel goed doordacht. Glen geeft zelf aan dat Didn't He Ramble zo perfect mogelijk moest zijn. Hoewel Hansard al 25 jaar in het vak zit, is dit pas zijn tweede solo studioalbum. Didn't He Ramble brengt een meer diepe blues sound aan zijn repertoire. Zijn eerste, Rhythm and Repose, brengt vanavond het wonderschone 'Bird of Sorrow'. Door het blaastrio, de violist, cellist, contrabassist en pianist, wordt het nummer geladen, zonder dat het te uitbundig wordt. Het is dan ook doodstil in de zaal als zijn stem trillingen toont. 'When Your Mind's Made Up' wordt uitbundig gebracht en is live minstens net zo krachtig, misschien nog wel krachtiger, als op cd.

Het kan niet anders of hier staat een muzikant (met een Oscar op zak!) die zijn ziel en zaligheid in elk nummer stopt. Elk moment verwacht je dat hij uitbarst in tranen, gelach of woede, zoals bij de song 'Leave' of het nieuwe nummer 'Didn't He Ramble'. Elke emotie wordt uitvergroot. En dan nog lijkt de Ier totaal niet moe als hij het laatste nummer inzet. Nee, hij lijkt oprecht tevreden, blij en trots op alles wat hij heeft gevoeld, gehoord en gegeven. En dat gevoel is overgebracht op grote groep fans in de zaal, die moe maar voldaan de Melkweg verlaten.