VERSLAG: Moke - 31/5 - Tivoli

Moke - 31/5 - Tivoli

Moke is sinds begin mei begonnen met hun clubtour door Nederland. Op 31 mei deed de band Tivoli de Helling aan voor een optreden. Bij de meeste mensen is Moke geen bekende naam, maar wanneer je 'Last Chance' hoort zul je vast denken: 'Yeah, i do know that song!' Kan goed kloppen, want het was namelijk de ondersteunende muziek tijdens de Champions League (terugblikken en hoogtepunten) op de Nederlandse televisie. Ook stond de Nederlandse britpop band al eens in het voorprogramma van hun grote idool Paul Weller. Je zou dus zeggen dat ze het al aardig voor elkaar hebben!

Als we aankomen bij de Tivoli hangt er al een papier met de tekst 'Sold Out'. De band blijkt dus toch mede door de goed ontvangen debuut cd al een schare fanbase te hebben opgebouwd.

Iets over achten start het voorprogramma The Feromones. Vier jonge kerels stappen het podium op en knallen vanaf de eerste seconde met fijne rock met dansbare elektronische invloeden. Mooi is te zien hoeveel emotie de zanger in de nummers legt, daarnaast is de rest van de band altijd in beweging en weten ze het publiek lekker op te warmen. Soms dringt het gevoel van de band door merg en been, en dit is vast het doel dat ze willen bereiken. De onervarenheid van de band wordt op enkele momenten wel duidelijk wanneer bijvoorbeeld de zanger zijn gitaar vergeet goed te zetten en de muziek gewoon stilvalt. Deze gasten hebben zeker het talent om elk publiek te vermaken en uit te groeien tot een band die zelf dit soort zalen vol weet te krijgen. Wellicht dat de merchandising het dan ook wat drukker krijgt.

Na een klein half uurtje heen en weer lopen en wachten gaan de gordijnen open en verschijnt Moke op het podium. Na een rustig begin, start het eerste nummer van hun debuut album Shorland: 'This Plan'. Het nummer brengt het publiek meteen in beweging terwijl zanger Felix Maginn (mede danzkij zijn Ierse achtergrond) er een echte britpop show van maakt. Hij springt over het podium en beweegt zich als een charmante heer. Het kunstje kennen we natuurlijk al, maar vermakelijk blijft het zeker.

Het gitaargeluid was wel een nadeel, evenals de drums en keyboards die de zanger af en toe volledig overstemde. Halverwege de show liet de band zich al verleiden om hun grote hit 'Last Chance' te gaan spelen. Maginn kondigt aan dat hij dit nummer niet leuk vind, maar wel goed. Het publiek reageerd met vreemde blikken richting het podium. Ze hebben immers nog helemaal niet zo'n zin in een dans- en springfestijn. Wellicht dat Moke daarom kiest voor vier nummers keiharde poprock. Wanneer de heren van het podium verdwijnen weet iedereen dat ze 'die ene' grote hit zijn vergeten te spelen. En natuurlijk, zelfs zonder response van het publiek keert de band terug op het podium. De genotmiddelen hebben backstage hun werking gedaan, want de band weet weer indruk te maken door de muziek langzaam op te bouwen naar een fascinerend en spetterend einde. Op het moment dat de eerste deuntjes van 'Here Comes The Summer' door de boxen dreunen, is gelijk het hele publiek in rep en roer. In dit nummer geeft de band ook echt alles en het publiek zingt en springt gedurende het hele lied met hart en ziel mee.