VERSLAG: Eefje de Visser - 09/03 - Melkweg

Eefje de Visser trekt terecht volle zalen

De rij voor de Melkweg is lang. Eefje de Visser is gestaag uitgegroeid tot een grote naam in de Nederlandstalige muziek. Met haar creatieve teksten en vaak onalledaagse arrangementen is ze opgeklommen tot het niveau van Spinvis. Op het dit jaar verschenen album Nachtlicht omarmt De Visser de elektronica meer dan ooit. In de Melkweg trapt ze het Nederlandse deel van haar clubtoernee af.

Het rumoer in The Max tijdens het voorprogramma, Luwten, doet het ergste vermoeden. Krijgt De Visser de zaal stil? Het antwoord is een volmondig ja. Met ‘Wakker’ opent de band, die naast de frontvrouw uit vier muzikanten bestaat, sterk. De Visser zingt loepzuiver en ook muzikaal steekt het allemaal prima in elkaar. Drummer Nicky Hustinx kiest niet voor gemakkelijke ritmes, speelt deze echter uiterst solide.

Al vroeg in de set komt ‘Mee’ voorbij. Ook live druipt de klasse van het nummer af. De Vissers zanglijnen in de coupletten zijn om door een ringetje in te halen. Tempowisselingen en passages waarin de synths goed op stoom raken, geven extra cachet aan het nummer. Na ‘Mee’ spreekt De Visser het publiek voor het eerst toe. Ze verontschuldigt zich voor de eventueel ontstane problemen door een proef met kaartjes op naam. Haar pleidooi tegen de illegale tickethandel levert een groot applaus op.

Werk van haar eerste twee albums komt ook aan bod. Een lange uitvoering van ‘Er Is’ behoort tot het beste van de avond. De Visser geeft haar band volop de ruimte om te excelleren in uitgebreide instrumentale passages. De uitvoering van ‘Nee Joh’, het eerste nummer van de toegift, is interessant. Terwijl de rest van de band in een halve cirkel om De Visser heen staat en haar vocaal ondersteunt, verzorgt De Visser zelf met haar gitaar de enige instrumentale begeleiding.

Deze toernee naar aanleiding van Nachtlicht levert geen visueel spektakel op, maar toch onderscheidt De Visser zich met haar podiumpresentatie. Haar armbewegingen zijn vaak even onconventioneel als haar teksten. Daarnaast profiteert ze van een eigen foutje. Voor het kleine liedje ‘Wel’ neemt De Visser haar microfoon mee, om aan de zijde van toetseniste Annelie de Vries het nummer te zingen. Vervolgens vergeet ze de microfoon weer in haar eigen standaard te zetten, waardoor ze kortstondig in het luchtledige staat te zingen. “Dan stel ik de band nu maar voor”, zegt een lachende De Visser. Het voorval breekt even het ijs op een avond die vooral in het teken staat van bloedmooie muziek.