VERSLAG: The Chemical Brothers - 29/6 - HMH

The Chemical Brothers - 29/5 - HMH

Een van dé grote Engelse dance-acts staat voor de tweede keer binnen een maand op een Nederlands podium. Eind mei was de 013 in Tilburg het startschot voor de nieuwe tournee van The Chemical Brothers, nu is het dus de Music Hall in Amsterdam. Tom Rowlands en Ed Simons hebben net een nieuw album klaar met de (toepasselijke) titel We are the Night. Het is alweer album nummero zes van het mystieke duo dat in 1993 de wereld intoduceerde met het genre big beats. (Een mix van beukende breakbeats, hip-hop en acid.) De “broers” zelf willen echter zover mogelijk van dit genre staan en elk album heeft naast dansbeats ook ingetogen liedjes. Ook het uit 2005 stammende succesalbum Push the Button met de hitsingle 'Galvanize' volgt dat recept maar er was juist meer ruimte voor meer experimenteel werk. We are the Night is dan ook een verdere groei met minder beuken en meer euforie.

De gebruikelijke batterij synthesisers, keyboards, drumcomputers, sequencers staan op het podium met daarboven een indrukwekkend gordijn van led lampjes. Met opener 'Galvanize' gaan gelijk de voeten van de vloer en de handen omhoog. Stampers als 'Hey Boy, Hey Girl' en 'Believe' worden met luid gejuich ontvangen. Daarna worden we in zweverige extase getild met 'Star Guitar' en 'Surface to Air'. Dat is ook de reden waarom niet de hele zaal uiteen klapt. De dansende menigte op de vloer en tribunes krijgen genoeg ruimte voor een adempauze.

Ouder materiaal wordt er ook gespeeld. Zelfs de klassieker 'Chemical Beats' passeert nog even de revue. Echter, met met maar liefst 7 tracks van het nieuwe album wordt vooral het nieuwe werk vertegenwoordigt. De nummers worden voorzien van extra beats, acid bleeps en andere noise. Bij 'All Rights Reversed' worden vocalen vervormd, 'Believe' krijgt een breakbeat intro, 'Under the Influence' is totaal onherkenbaar en 'Out of Control' wordt gemixed met een dubplate van Primal Screams 'Don’t Fight It, Feel It'.

Je hebt niet het idee dat je naar je cd staat te luisteren wat nog wel eens het gevaar is bij electronische live optredens. Visueel is de show overdonderend. Haarscherpe projecties afgewisseld met futuristisch laserwerk houden je ogen op het podium gericht. Hoogtepunt is de exploderende pong-verf-ballen bij 'Saturate'. Daartussen staat Tom achter de grote mengtafel en loopt Ed van links naar rechts om de apparaten om hun heen te bespelen, onderdeel van de lichtshow.

Het duo weet dan ook moeiteloos anderhalf uur lang te boeien en heeft duidelijk wat verbeteringen weten te vinden sinds hun vorige optreden. Het volume is een stuk harder, meer diepgang in de muziek en in de brede bierhal komen de videoprojecties veel beter tot hun recht. We worden getrakteerd op een ander nummer in het toegift en een verpletterende uitvoering van 'The Sunshine Underground', waarmee The Chemical Brothers de avond op psychedelische wijze afsluit.

Muzikaal explodeerde de zaal deze avond niet. Daarvoor is de set te afwisselend. Wel is duidelijk dat een concert van The Chemical Brothers een audiovisuele belevenis is van hoog niveau.