VERSLAG: Macklemore & Ryan Lewis - 10/04 - Ziggo Dome

Macklemore & Ryan Lewis

Als blanke rapper is Macklemore sowieso al een buitenbeetje in het hiphop landschap. De rapper brak drie jaar geleden onverwachts door naar het commerciële circuit. Macklemore is een moeilijk te vatten muzikant. Hij heeft niet de klassieke arrogantie die rappers vaak hebben. Macklemore schuift zijn sociale bewustzijn altijd naar voren, maar voelt een stuk lichter dan Kendrick Lamar. Dat maakt hem wellicht niet populair bij de klassieke hiphop liefhebbers, maar des te meer bij een breed publiek. Dat hij dit zelf ook niet altijd gemakkelijk vindt werd duidelijk in 2014. Na het winnen van een Grammy verstuurde hij gelijk een excuus naar de tevens genomineerde Kendrick Lamar.

De muziek van Macklemore & Ryan Lewis is een soulvolle hiphopstijl waar het goed op feesten is. Door het gemakkelijk geluid heen zit de scherpe boodschap goed verworven. Commercieel aantrekkelijk? Dat zeker. Maar dat maakt de muziek niet minder effectief. Het was Macklemore die massaal de aandacht naar homofebie in de hiphop wist te trekken. Het was tevens Macklemore die hiphop legendes Melle Mel, Kool Moe Dee en Grandmaster Caz, jaren nadat deze heren hiphop uitvonden, het respect gaf die deze verdienen door hen een hitsingle te bezorgen.

Zondagavond staat het duo in Amsterdam met haar nieuwe tournee. De soulvolle tonen die op het meest recente album sterk door klinken staan ook op het podium centraal. De rapper en DJ worden aangevuld door een uitgebreide blazerssectie, alsmede enkele strijkers en een klassieke piano. Net zo klassiek is de rapstijl van Macklemore. Hij rapt precies op de beat en heeft zowel de kalme als de meer aggressieve variant uitstekend onder de knie.

Hij opent gelijk met het onderstrepen van zijn ongemakkelijke positie. In ‘Light Tunnel’ rapt Macklemore hoe hij zich voelt met zijn roem. Het nummer ‘Same Love’ inspireert Macklemore tot een speech in de stijl van Bono over de huidige vluchtelingcrisis. Verdraagzaamheid is het antwoord. Deze serieuze momenten worden in balans gebracht met enkele tekstueel minder boeiende liedjes. ‘Brad Pitts Cousin’ gaat nergens over, maar is een heerlijk feestnummer. Regelmatig is er een aangename balans. ‘Let’s Eat’ lijkt op het eerste gezicht een feestelijke ode aan eten. Het nummer steekt echter wel degelijk de draak met mensen die fanatiek met hun gezondheid bezig zijn.

Macklemore, Ryan Lewis en hun mede muzikanten presenteren uiteindelijk één groot feest. Uniek binnen de hiphop zijn de solo’s van de trombone en trompet. Voor nummers als ‘Can’t Hold Us’ en ‘Thrift Shop’ is het uiteraard een koud kunstje om de Ziggodome in een hossende menigte om te toveren. Verrassend genoeg komen nieuwe nummers ook heel goed tot hun recht. ‘Kevin’, welke Macklemore samen met soulzanger Leon Bridges opnam, is adembenemend mooi. Met deze show onderstreept Macklemore nogmaals zijn eenzame positie in het hiphop landschap. Zelden komt hiphop live zo goed uit de verf als tijdens deze avond gevuld met swingende blazers, populaire refreinen en erg goede rap.