VERSLAG: ZZ Top - 27/06 - Heineken Music Hall

ZZ Top

Missouri is net als Texas één van de zuidelijke staten in de VS, en laat daar de openingsact van vanavond vandaan komen. In The Ben Miller Band is het de jonge zanger zelf die het woord voert, maar ook op basgitaar en drums voelt Miller zich thuis. De bluegrass folk voelt aan als de ideale achtergrondmuziek in de lokale bruine kroeg. Niet spannend maar zeker vermakelijk. Het meest opvallende is nog het uiterlijk van de band, waarbij zangeres, gitariste en violiste Rachel met haar lange haar het meeste aandacht krijgt. Het publiek geeft de band onterecht weinig aandacht, maar de hoofdact is dan ook een aardige slag steviger.

Eigenlijk gaat er geen jaar voorbij of bluesrock instituut ZZ Top staat in het land. De twee bebaarde mannen en de drummer net bijpassende achternaam treden voor de tweede keer op in de Amsterdamse Heineken Music Hall, die nagenoeg vol is.

Basgitarist Dusty Hill heeft een paar maanden voor het optreden zijn schouder uit de kom gehad en kan daardoor geen hele show uitvoeren op zijn basgitaar. In plaats daarvan heeft hij een synthesizer die voor de nodige lage tonen zorgt. Qua show is het vooral de glitter & glamour van de band zelf die het moet doen, want meer dan sterren zijn er achter het podium niet te zien. De typische synchroongitaarswing zijn de heren gelukkig niet verleerd.

De show bestaat op twee nummers van La Futura na enkel uit oud werk, het draait om de hits. In het begin komen 'Got Me Under Pressure' en 'Gimme All Your Lovin' al verplicht voorbij, en halverwege de show is ruimte voor covers van onder andere Jimi Hendrix. Het publiek reageert er echter kalm op, met enkel een bescheiden applaus en gejuich tussen de nummers door. Pas aan het einde bij de toegift komen de mensen los, voor 'Sharp Dressed Man' en 'Tush' loopt iedereen nog steeds warm. Toch had er meer in gezeten vanavond, waarbij de show die we gewend zijn wat achterwege bleef en de basgitaar eigenlijk onmisbaar was.