VERSLAG: Parquet Courts - 16/10 - TivoliVredenburg

Parquet Courts - 16/10 - TivoliVredenburg

Assertiever kan de show van Parquet Courts haast niet beginnen. Met ‘Ducking & Dodging’ wringt de band uit New York zich gelijk in een moeilijke bocht. Opgejaagd door het eigen tempo. Om vervolgens met single ‘Dust’ koeltjes de snelheid naar beneden te brengen. Het zegt genoeg over de kunstzinnige punkers: zelfbewust moeilijk doen, maar het wel simplistisch laten klinken en er veel energie tegenaan gooien.

Live wordt dit aangevuld door de droge humor van frontman Andrew Savage wanneer hij hoort dat er in de andere zaal een harpfestival aan de gang is: 'What the fuck we’re playing at a harp festival? Thanks for coming with so many then.’ Hierdoor blijft het optreden spontaan aanvoelen, terwijl er op de juiste momenten nummers aan elkaar gespeeld worden. Die momenten zorgen er voor dat het publiek steeds verder opgaat in de show.

Parquet Courts weet op slimme wijze de muziek van de westkust met de oostkust samen te brengen. De toetsen van Austin Brown doen denken aan The Doors, terwijl de gitaren herinneringen oproepen aan stadsgenoten als Television. Dat zorgt voor het herkenbare eigen geluid van de band. Opvallend is ook de overgave van Savage, die tijdens ‘Paraphrased’ ieder woord uitspuugt. Het kwartet weet sowieso hoe ze de aandacht erbij moeten houden met ‘I Was Just Here’ als schoolvoorbeeld: het lome begin deint een minuut mee om vervolgens in een punkchaos van een halve minuut uit te barsten.

Er worden eigenlijk drie albums semi-integraal gespeeld. ‘Human Performance’, de meest recente plaat krijgt de meeste aandacht. Daar worden acht nummers van achter elkaar gespeeld, om daarna met het The Strokes-achtige ‘Master of My Craft’ de platen ‘Light Up Gold’ en ‘Sunbathing Animal’ aandacht te geven. Laatste singles ‘Berlin Got Calling’ en ‘One Man No City’ zorgen dan weer dat we terug bij af zijn. Deze verdeling werkt heel goed omdat het de sfeer van ieder album naar voren laat komen. Laat Parquet Courts maar lekker eigenwijs en zelfbewust blijven, op deze manier weet de band meer diepgang te geven aan het punkgenre.