VERSLAG: Nathaniel Rateliff & The Night Sweats - 28/10 - TivoliVredenburg

Nathaniel Rateliff & The Night Sweats

Vorig jaar rond deze tijd begon de naam van de nieuwe band van Nathaniel Rateliff rond te zoemen en speelde de zanger onder ander een uitverkocht Tolhuistuin plat. De band bestond echter al sinds 2013. Inmiddels is de swingende mix van soul, blues en rock een waar succesverhaal. Samen met The Night Sweats speelt de voormalige trucker een swingende portie muziek die doet denken aan de Blues Brothers, Ike & Tina Turner en het beste van het Stax label. Niet geheel toevallig het label waar Rateliff zijn debuutalbum op uit bracht. Het muzikale feest doet het goed op festivals, maar ook in de kleinere clubs.

Met The Delta Spirit veroverde frontman Matthew Logan Vasquez menig muziekliefhebber. Solo moet hij echter helemaal opnieuw beginnen. Als voorprogramma gaat hem dat vanavond slecht af. Hij is slechts gewapend met een akoestische gitaar. Zijn liedjes zijn beeldend en hij heeft een sterke stem. Het publiek komt echter voor een feestje. Het geklets gaat dwars door het optreden heen. Logan Vasquez heeft zwaar de pest in, met een kort welgemeend ”To most of you: fuck you!” nodigt hij The Night Sweats uit om het optreden knallend af te sluiten. Onder andere een Motörhead cover blaast iedereen alsnog omver.

De swingende afsluiter maakt iedereen al warm voor Nathaniel Rateliff. Na een kleine pauze gaat het dak er gelijk vanaf. De band opent met een instrumentale introductie in de beste stijl van Booker T & The MG’s. Daaropvolgend gaat Rateliff los. Zijn stem heeft een heerlijk gruizig basgeluid. Hiermee kan hij zich meten aan de grote blanke soulstemmen. Dat blijkt gelijk uit ‘I’ve Been Failing’.

Een feestje ontrolt. Het Hammond orgel jankt overal heerlijk doorheen, de blazers swingen en iedereen heeft zichtbaar plezier. De kracht van de nummers zit erin dat alles makkelijk mee te zingen valt en dat ze goed dansbaar zijn. Nathaniel Rateliff zijn passie maakt dat de energie overspringt naar het publiek. Hij is zo passioneel dat er twee keer een tamboerijn in stukken geslagen wordt. Er zijn hoogtepunten te over. ‘I Did It’ heeft het plezier van de Blues Brothers, inclusief de danspasjes, en ‘S.O.B.’ vormt de voorspelbaar succesvolle afsluiter van het optreden. Verrassend is de psychedelische versie van ‘Shake’ waarin Rateliff tegen The Animals aanschurkt. Tussendoor moet er geklapt worden door het publiek. Er moet veel geklapt worden! Iedereen gaat erin mee. Geheel terecht. Het Nathaniel Rateliff feest is fantastisch.

Rateliff vult dit aan met enkele gospeluithalen van de stem. Voor even wordt Tivoli Vredenburg in deze momenten de kerk van deze blanke soulknaller. De concurrentie in de soul revival is hoog. St. Paul & The Broken Bones doen het goed, maar ook acts als Leon Bridges, The Heavy en Anderson East vergroten hun publiek. Niemand weet echter het feestniveau van Rateliff te halen. Het succes voor deze muzikanten is nog jong, maar dit is zonder twijfel een band die nog vele jaren mee kan.