VERSLAG: Regina Spektor - 07/11 - Paradiso

Regina Spektor - Paradiso

Terwijl de Amerikaanse verkiezingen het nieuws domineren, zien we een schittering tussen alle ernst komen uit Paradiso. De Amerikaans-Russische Regina Spektor brak al in 2006 door met hit ‘Fidelity’ en kon immer vergeten worden na (500) Days of Summer. Tien jaar later hebben we het ultieme geluk om haar optreden van dichtbij mee te maken op wederom een onvergetelijke avond.

Niets, helemaal niets, is er nodig om een uitverkocht Paradiso een oorverdovend welkom te bieden aan de bescheiden goedlachse dame die het podium op wandelt. Haar vorige optreden in Paradiso moet nog in het geheugen staan gegrift. Ze beantwoordt de wederzijdse affectie met haar upbeat ‘On The Radio’ en begint zo aan de verpakking van een bijzonder goed uitgedachte set. Haar kracht ligt namelijk juist in het luchtig brengen van duistere verhalen, iets wat goed vertolkt in haar nieuwe albumsong ‘Grand Hotel’: “Somewhere below the Grand Hotel, there is a tunnel that leads straight to hell.”

Op dezelfde speelse toon vervolgt ze haar nieuwe avontuur op ‘Bleeding Heart’, ongetwijfeld haar volgende grootste hit. Humor is een leidraad deze avond; als ze zich verontschuldigd dat ze een deel van de zaal niet kan zien van achter haar piano, verklaart ze glimlachend: ‘That is just the design of this.. fucking thing.’ Met een drummer, cellist en keyboardspeler aan haar zij en afwisselend met a capella komen haar sprookjes tot leven. De ballad ‘The Light’ pakt heel Paradiso in en houdt ons ademloos. Haar falsetto is ongetwijfeld de mooiste die ik ooit heb gehoord.

Ook haar gaan de verkiezingen aan het hart, als Russische vluchteling nu volleerd Amerikaanse. Hoewel ze het niet wilt hebben over De Man Wiens Naam Ik Niet Zal Noemen, wijd ze ‘Ballad Of A Politician’ duidelijk aan Donald Trump. We horen haar woede in volle glorie de set in zijn greep nemen en dendert passievol voort in het deels Russisch gezongen ‘Après Moi’. Zelfs in lieflijke stem zegt Spektor: ‘I’m so mad, I can’t even play right now.’

De introductie van haar nieuwe album 'Remember Us to Life' sluit ze af met ‘Obsolete’, een ballad die haar dichter aan het hart lijkt te liggen dan haar fantasierijke tegenliggers. Maar na de regen komt de zon; een kanonnade van pophits ‘Us’, ‘Fidelity’ en ‘Samson’ brengt de speelsheid weer terug en maken de rijke set meer dan compleet.

Regina Spektor vertelt de mooiste verhalen als de storyteller van onze tijd, zowel de duistere en mooie kant van sprookjes. Je zou het experimentele pop kunnen noemen, maar haar muziek gaat niet zomaar alle kanten op. Miss Spektor heeft haar set zorgvuldig bedacht en haar woorden gekozen. Ze ontwijkt alle cliché kogels die een songwriter toegeschoten worden. Ze vindt zichzelf steeds opnieuw uit en blijft eeuwig fascinerend om te horen en zien.