VERSLAG: Spinvis - 16/09 - Koninklijk Theater Carré

Spinvis

Een van ‘s lands grootste liedjesschrijvers in een van ‘s lands mooiste zalen: het affiche ‘Spinvis in Carré’ beloofde op voorhand al louter mooie dingen, eigenlijk. Bovendien, wanneer je jongste plaat Trein Vuur Dageraad erbij pakt, kan het ook haast niet anders dan dat dit een memorabele avond wordt, met al die prachtige liedjes die ook hier weer op staan.

En zo geschiedt: vanaf opener 'Limonadeglazen wodka', waarvoor Erik de Jong in zijn uppie met gitaar op het podium verschijnt, overdondert hij je met de pure schoonheid in zijn liedjes, zowel melodieus als tekstueel: ‘Ze had de juiste naam / ze had de juiste huid / ze had iets prachtigs aan / ook jij zag er fantastisch uit’. Terwijl het publiek in het Amsterdamse theater nog volop applaudisseert, komen Spinvis’ bandleden langzaam het podium op geschuifeld, om vervolgens de prachtige publieksfavoriet 'Oostende' in te zetten. Het is een van die Spinvis-nummers waarbij je de tranen kunt voelen opwellen, waardoor je af en toe quasi-onopvallend met je hand langs je ogen gaat.

De uitgebreide, zeventien tracks tellende setlist heeft wel meer van dit soort momenten, zoals het inmiddels al ruim een decennium oude Het Voordeel van Video, dat nog steeds klinkt alsof het afgelopen week was opgenomen - een tijdloos liedje, zoals heel veel van Spinvis’ liedjes zo mooi tijdloos kunnen zijn. Ook op de in april verschenen nieuwe plaat staan er weer een heleboel, bijvoorbeeld het fraaie 'Tienduizend Zwaluwen', een beeldschoon liedje vol strijkers (hup Merel Junge!) waarin De Jong bezingt hoe hij van een afstandje de vluchtelingencrisis gadeslaat. Het is het zoveelste hoogtepunt van de avond, die overigens voorbij vliegt voordat je er erg in hebt.

Het succes van deze avond is zeker ook te danken aan de geweldige, vernieuwde band die Spinvis om zich heen heeft verzameld, met zijn trouwe metgezel Saartje van Camp de hele avond letterlijk aan zijn zijde. De Vlaamse schittert even later in het poëtische ‘Nachtwinkel’, waarin ze - met lak aan timing - haar zwoele teksten aan elkaar praat. De band sluit de reguliere set vervolgens af met titeltrack 'Trein Vuur Dageraad', waarna Carré niet weet hoe snel ze uit de banken moet komen om een minutenlang ovationeel applaus te laten klinken, dat niet stopt voordat Spinvis weer terug op het podium komt. Dat gebeurt gelukkig ook, waarna hij en zijn bandleden afsluiten met zijn allereerste liedje (op Excelsior) ooit, het ook al zo prachtige 'Bagagedrager'. Een waardig slot van een memorabele avond. Ja, het werd echt zo mooi als het affiche vooraf deed geloven.