VERSLAG: Pale Waves - 31/10 - Sugarfactory

Pale Waves – Sugar Factory

Het Engelse Pale Waves staat nog zo vers op de muzikale markt dat het nog niet eens een eigen Wikipedia pagina heeft. Een half jaar geleden verscheen uit het niets een bleek meisje, felgroene ogen en zwart haar ten tonele met het nummer ‘Television Romance’. 1 miljoen views op Youtube, een optreden op Reading/Leeds festival gevolgd door een tour in Europa en Noord-Amerika – en dat terwijl de EP nog in de maak is.

Het bekendste nummer wordt direct de Sugar Factory ingeslingerd. Veel van de band of excentrieke zangeres zien we niet – een podium zonder verhoging is wat jammer als de leadzangeres nog een kop kleiner is dan de gemiddelde Nederlandse vrouw. Het maakt de show er echter niet minder op; de opvolgende onbekende nummers liggen redelijk in elkaars verlengde en kunnen eigenlijk ook prima met de ogen dicht.

Met de ogen dicht denken we waar deze frisse sound ons aan doet denken, aangezien we het al in jaren niet bij een vergelijkbare band hebben gehoord. The Raincoats uit 1977, Letters to Cleo uit 1990, een vrouwelijke versie van The Cure – de poppy gitaren voorspellen een comeback in 2018.

Want hoewel weinig verrassend of variërend, als een soort high school gig waar iedereen meer bezig is met jongens en meiden koekeloeren aan de andere kant van de zaal dan met de muziek, kan er eigenlijk weinig fout gaan aan de upbeat gitaarrifjes en zang met een eeuwig echo-effect. Op een plotse drop van een beat na en wat schoonheidsfoutjes zitten er ongetwijfeld meer hitjes in de maak voor een toekomstige EP.

Zelfs het meest droevige nummer, ‘My Obsession’, heeft genoeg power pop om vrolijk te blijven. Vanavond mogen we hongerig blijven naar meer, want na een zuinig half uurtje en dat heerlijke The Cure-achtige There’s a Honey heeft Pale Waves niets meer over in het repertoire om te spelen.

De volle Amsterdamse kelder wordt voor het eerst verrast, ‘was dat het..?’ en na een paar loze ‘we want more’s’ later, druipen we af naar huis. Om vervolgens thuis weer die twee plaatjes aan te zetten, waar we met gesloten ogen Pale Waves met gitaren, versterkers en al op het dak van een high school building zien spelen tot de credits voorbij rollen.