VERSLAG: Godspeed You! Black Emperor - 2/11 - Paradiso

Beklemmend meesterwerk

Hoewel de gitaren in overdrive en drones tijdens deze tour van Godspeed You! Black Emperor afwezig zijn, staat de verstilde compositie van Jessica Moss nog steeds in schril contrast. Met viool, haar stem, wat pedalen en een loopstation vertelt ze het verhaal van de vluchtelingencrisis. De hoop, ook het thema voor de hoofdact van de avond, zit in het begin van het stuk. Al snel vervliegt de hoop echter. Een dreigende laag drones laat weinig aan de verbeelding over. Er lijkt geen einde te komen aan hun benarde situatie, lijkt de boodschap.

Ook Godspeed You! Black Emperor, sinds debuut F#a#infinity vermaard om prachtige, gelaagde postrock, is de boodschapper van hoop, als we de prachtige analoge visuals moeten geloven. Het dit jaar uitgekomen album Luciferian Towers wordt in iets gewijzigde volgorde gespeeld. De dreigende opener Undoing a Luciferian Towers is nu bijvoorbeeld een breekpunt en absoluut hoogtepunt in de set.

De doorlopende saxofoonsolo giert maar door en door, alle boosheid over de huidige maatschappij komt er bij dit nummer uit. En dan hebben we het niet over een solo van 5 minuten, de meeste nummers van deze band tikken zo de vijftien tot twintig minuten aan. In twee uur tijd passen vanavond zeven nummers Andere hoogtepunten zijn het knap gelaagde samenspel in Anthem for No State en de uitbarsting van het beklemmende Blaise Bailey Finnegan III.

Kan deze band dan niets fout doen? Nee, eigenlijk niet. Wat we echter missen van het oudere werk is stilte. Dat zou dit optreden nog beter tot zijn recht kunnen doen komen. In de afsluiter, waar we louter een nieuwslezer horen en beelden zien van verloedering komen ze het dichtst in de buurt van de passages op hun debuut. Maar op het nieuwe werk én tijdens dit optreden laten ze die kans om het nog onheilspellender te laten klinken toch vaak liggen.