VERSLAG: Fleet Foxes - 15/11 - TivoliVredenburg

Fleet Foxes weten Tivoli niet te imponeren

Het is altijd spannend wanneer een band na een lange stilte met een nieuw album komt. Het kostte Fleet Foxes zes jaar om met een album te komen, de langverwachte opvolger van Helplesness Blues kwam eerder dit jaar uit. Crack-Up volgt de lijn van de eerdere twee albums maar het mist iets van de folk en heeft weinig nummers die er echt uitspringen.

Dit is ook duidelijk wanneer de zeskoppige band uit Seattle op woensdagavond in Tivoli optreedt. De nieuwe nummers zijn wat saai en lijken weinig teweeg te brengen bij het publiek. Pas als Ragged Wood van het eerste album gespeeld wordt is er wat meer reuring in de zaal. Vanaf dat moment, als de nieuwe nummers afgewisseld worden met oude nummers, is de set ook wat spannender. De band moet het toch echt van de folky nummers van weleer hebben.

Nummers als Your Protector, White Winter Hymnal en publieksfavoriet Mykonos worden dan ook gretig ontvangen door de fans. Aan de band zelf ligt het overigens niet, ze spelen goed en vooral in Tiger Mountain Peasant Song laat zanger Robin Pecknold in een akoestische versie horen hoe eenvoud ook prachtig kan zijn. En daar ligt dan ook meteen de makke van deze show. Het bombastische wat het af en toe heeft is niet waar de band in uitblinkt. De eenvoudige liedjes met de wonderschone samenzang, dat is de kracht van Fleet Foxes. Gelukkig zien we daar vanavond wel wat van maar helaas te weinig.