VERSLAG: Gorillaz - 21/11 - Ziggo Dome

Gorillaz

Britpop zanger Damon Albarn wisselt graag af met zijn projecten. Albarn werd eerst succesvol met Blur en maakte goede muziek met The Good, The Bad & The Queen, maar internationaal zal hij toch het bekendst zijn van de Gorillaz. Hoewel niet iedereen gelijk Albarn identificeert als zanger van de Gorillaz bracht deze band hem de grootste hits. Het experiment van de Gorillaz begon als een samenwerking tussen Albarn en tekenaar Jamie Hewlett. De band bestond uit fictieve karakters en bij eerste optreden zag je ook vooral beelden.

Inmiddels is de band toe aan haar vierde tournee en kwam het vorig jaar met de aangename plaat Humanz. In de loop der jaren zijn de Gorillaz veel meer een band geworden. In de beginjaren verstopte Albarn zich nog achter de visuals, inmiddels vormt hij het middelpunt van de band. Het is wel een band die het ook moet hebben van de gastmuzikanten, maar dat is iets waar de live optredens altijd veelvuldig in voorzien.

Zo ook vanavond in de Ziggodome. De oudgedienden van De La Soul komen voorbij, het Britse hiphoptalent Little Simz, funktalent Peven Everett en verschillende andere muzikanten beklimmen het podium. Gorillaz openen en eindigen echter de avond in een breed blok van eigen liedjes zonder gastmuzikanten. Het is alsof Albarn wil aangeven dat dit nu echt zijn project is. Het valt dan ook op hoeveel sterke Gorillaz liedjes er eigenlijk bestaan zonder hulp van gastmuzikanten.

Gelijk vanaf de eerste tonen creëert de Gorillaz een overdonderd geluid. Als een machine rolt de muziek over je heen. De mix van britpop, hiphop, funk en rock krijgt een industrieel karakter. Met name de drums en bas staan erg hard. Dit wordt aangevuld door zes achtergrondzangers en zangeressen. Zij vormen een klein gospelkoor dat het denderende gevoel versterkt.

Dit levert verschillende hoogtepunten op. Tijdens een nummer als ‘Every Planet We Reach Is Dead’ komt de gospel goed tot haar recht. Damon Albarn doet een stapje terug en laat zijn zangeressen de show stelen. Na zeven liedjes beklimmen de eerste gastmuzikanten het podium. De mannen van De La Soul brengen op ‘Superfast Jellyfish’ een heel ander gevoel. Het dreigende gedonder trekt weg en het vrolijke hiphop liedje laat even de zon schijnen. Jamie Principle en Zebra Katz brengen met ‘Sex Murder Party’ het swingende hoogtepunt van de avond. Jamie Principle rapt in een Jamaicaanse dancehall stijl. Schreeuwend zweept hij het nummer op. De relaxte raps van Zebra vullen mooi aan. Het is een swingend hoogtepunt van de set.

De Gorillaz voeren je enthousiast mee door hun knallende optreden. Desondanks haal je opgelucht adem als het laatste nummer voor de toegift gespeeld wordt. Het is allemaal erg overdonderend. Hier en daar had meer adem in het optreden gemogen. Albarn voelt het echter aan. Hoewel hij geen sterke zanger is weet hij achter zijn piano tijdens ‘Cloud Of Unknowing’ het mooiste moment te creëren. Een echt liedje waarbij Albarn je weet te raken. Komende zomers staan veel festivals op de planning en daar windt de Gorllaz iedereen om haar vinger met optredens van dit niveau. Voor een zaal als de Ziggodome had er echter best wat meer aandacht mogen zijn voor de intimiteit.