VERSLAG: Minus.Plus - 18/1 - P3

Minus.Plus - 18/1 - P3

De beloften om ook lokaal talent de kans te geven komt de P3 vandaag na, vanavond zullen namelijk drie Purmerendse bands de zaal aandoen. Een slimme zet; veel vrienden, kennissen en familie zullen immers naar de zaal trekken. Helaas druppelt het bij de eerste band nog langzaam naar binnen, maar deert gelukkig niet.

Het is aan Downfall om het publiek te vermaken tijdens het binnenkomen en dit doen ze met veel enthousiasme. Zanger Erik is een ervaren artiest en weet het publiek te vermaken; dit met grappen en opmerkingen tussen de nummers door. Helaas blijft de reactie in het publiek wat afwachtend en mild - iedereen staat beleefd te luisteren. In de veertig minuten speeltijd worden er een paar nieuwe nummers uitgeprobeerd en horen we een aantal covers – Hoobastank, Disturbed en Stone Sour. Helaas wordt het vijftal niet door iedereen gewaardeerd en wat ongepaste reacties vanuit achterin de zaal volgen. Gelukkig trekt de band zich hier niks van aan en laten ze zien veel in hun mars te hebben.

Na de ombouwtijd is het al een stuk drukker geworden in de zaal, hierdoor krijg de tweede band uiteraard een stuk meer reactie - nog steeds echter niet spectaculair te noemen. Helaas speelt Brick zelf ook niet echt vernieuwend en opzienbarend. De band is vrij redelijk, maar iets te ongeïnspireerd. Helaas blijkt zanger Edwin vandaag niet erg goed bij stem en haalt veel noten niet. Om hem bij te staan is daar Erik uit de eerste band, die een nummer komt meezingen.
Het is duidelijk dat het de heren vooral om plezier hebben gaat en stralen dit ook duidelijk uit. Zo laat Edwin zijn broek op z’n enkels zakken en maakt hij wat grappige opmerkingen. Dit nadat een paar vrienden hem 'broek uit broek uit' toeschreeuwden. Plezier hebben in het spelen is belangrijk, maar echt ver zullen ze hier waarschijnlijk nooit mee komen.

Wanneer afsluiter Minus.Plus begint is de zaal (uiteraard) op zijn meest gevuld. Tussen de bezoekers vinden we de leden van de twee supports, vooraan groepen met minderjarigen en verder vooral volwassenen en oudere jongeren. Het is duidelijk dat het grootste gedeelte voor hen komt en er is zeer veel reactie. Voorin de zaal gaat het regelmatig los; wat door zanger Bobbie G. met liefde wordt aangemoedigd. Ook de rest van de band is enthousiast, professioneel en gemotiveerd en spelen zeer goed en strak. Het handelsmerk van het zestal is de combinatie van schreeuw en normale zang, iets waar de gitarist een erg nette bijdragen aan levert.

Eén van de hoogtepunten is een samenwerking met bassist Twan, afkomstig uit de andere lokale helden: Maladjusted. Erg tof en spraakmakend, toch zijn de drummer en percussiespeler vanavond de meest opvallende leden. De twee gaan al lopend/drummend op de vloer naar hun drumstel/percussie om daar de drumpartij voort te zetten. Dat is nog eens een origineel duet!
Een minpuntje is de opvulling tussen de nummers door; het gepraat is niet overal te verstaan en de zanger is iets te opdringerig met het publiek aanmoedigen. De bezoekers hoeven vooral ‘niet bang te zijn’ en mogen gerust een aantal stappen naar voren zetten.

Nadat de drie hun ding hebben gedaan loopt de avond over in Poptrash. Dit is een populaire dansavond die we kennen uit Amsterdam (Melkweg), Breda (Mezz), Rotterdam (Waterfront) en Arnhem (Luxor). Helaas blijkt Purmerend nog niet klaar voor een gezellig mix van electro, indie, rave en house – weinig bezoekers blijven hangen.

Wanneer de mond-op-mond reclame zijn werk doet dan kunnen we over een paar maanden dit nog eens overdoen, dan in een uitverkocht grote zaal!