VERSLAG: Public Access T.V. - 27/02 - Paradiso

Public Access T.V. - 27/02 - Paradiso

Vier jaar geleden werd Public Access T.V. geïntroduceerd als de nieuwste redding van indierock wat leidde tot optredens met vele bands (van The Killers tot The Strokes) en een grootse hype. Een aantal turbulente jaren volgde waarin de Amerikaanse band alle facetten van rock 'n roll omarmde – of in ieder geval onderging. Pas nu lijkt de rust teruggekeerd en is er weer nieuwe muziek geschreven. Afgelopen weekend kwam tweede album Street Safari uit en de enkele recensies die erover zijn geschreven zijn zeer lovend. Dat belooft veel goeds voor het optreden in de bovenzaal van Paradiso.

Een kwartier te laat betreedt het kwartet het podium, alsof ze nog even wilden wachten tot de zaal vol zou zijn. Dat mocht echter niet baten; de zaal is amper gevuld. Wanneer je het aantal aanwezigen kunt tellen dan gaat het niet goed met de opkomst. Het publiek is door de vele leegtes nog wat voorzichtig in eerste instantie maar met een sterk begin krijgt de band iedereen al snel aan het dansen. Verrassend genoeg begint Public Access T.V. namelijk met hun twee grootste hits van het debuutalbum, 'Evil Disco' en 'End of an Era' met daar tussen het tevens goede 'On Location'. Vooral 'End of an Era' laat de jonge vrouwen vooraan flink dansen. Het mag dan leeg zijn, de band lijkt het weinig te deren en die houding is aanstekelijk. Er is geenszins te merken dat er nog geen dertig mensen voor ze staan waardoor de aanwezigen zich snel comfortabel lijken te voelen en zonder morren vooraan gaan staan wanneer zanger John Eatherly daarom vraagt.

Op het nieuwste album ligt het wat tempo wat lager en komt de inspiratie uit een eerder tijdperk. Zowel qua muziek als qua kleding waant Public Access T.V. zich volledig in de jaren tachtig. Die stijl is vooral hoorbaar in de nieuwe muziek wat vanavond goed wordt ontvangen. Aangezien het album pas paar dagen uit is kennen weinigen de teksten, maar vooral bij 'Metrotech' (die basgitaar!) en 'Rough Boy' is de reactie zeer positief. Het lukt ze niet om het consistent te doen maar het is duidelijk dat ze in staat zijn om fantastische gitaar riffs te schrijven. Soms komt dit wel tot uiting en komt het besef dat ze de potentie hebben om indiehits te schrijven. Vooralsnog moeten we het doen met enkele mindere nummers, waaronder het trage 'Careful' dat vooral interessant is door het schuifelende stelletje vooraan.

Het optreden eindigt met debuutsingle 'In The Mirror' - het nummer waarmee het allemaal begon. Toen ze dat in 2014 uitbrachten en konden meesurfen op de hype die was gecreëerd hadden ze vast niet kunnen bedenken vier jaar later op te treden voor slechts twee dozijn mensen. Die opkomst is een grote tegenvaller maar desalniettemin hebben ze vanavond aangetoond klaar te zijn voor grotere (of in ieder geval beter gevulde) zalen.