VERSLAG: Fever Ray - 14/03 - Paradiso

Fever Ray - 14/03 - Paradiso

Er zijn weinig artiesten excentrieker dan Karin Dreijer alias Fever Ray en de helft van The Knife. Met The Knife en theatergroep Ful leverde ze in 2015 gitzwarte maatschappijkritiek op de vluchtelingencrisis. In 2013 shockeerde The Knife de muziekwereld met de grotendeels playbackshow op Lowlands.

Haar debuut als Fever Ray ligt nog verder weg. In 2009 kwam het gelijknamige album uit. Een album vol dreiging en spanning dat live buitenaards was. Wie het eerste concert van Fever Ray in Paradiso nog vers op het netvlies heeft staan, waaronder ondergetekende, komt vanavond bedrogen uit. Toen was het aardedonker, werd de zaal twintig minuten van tevoren volgepompt met rook en zwenkte de groene laser dreigend door de zaal.

De stemming is nu tegenovergesteld. De lichtshow is kleurrijk en geen moment staat Dreijer in het donker. De Zweedse twijfelt niet meer, ze is optimistisch en krachtig, lijkt ze uit te willen beelden. Haar vrouwelijkheid is theatraal uitgesplitst. De zangeressen die haar bijstaan beelden dat uit in hun outfit. De één is een uit de kluiten gewassen bodybuilder, de ander een sensuele danseres. Fever Ray zelf oogt met met haar zwart geschminkte ogen maniakaal. De vrouwen zitten helemaal in hun rol. Langzaam trekken de drie naar elkaar toe, tot ze in een intieme verstrengeling samenkomen. Tijdens het super catchy To he Moon and Back wordt ook het publiek uitgenodigd. `I want to run my fingers up your pussy`, zingt Dreijer verleidelijk, terwijl ze haar vingers de lucht in steekt. Het is één van de weinige intense momenten. Het is onmiskenbaar steengoed, maar de uitvoering van de nummers blijft opvallend braaf en vlak. Op de band is niets aan te merken, die speelt ontzettend strak. De zeer percussieve electropop komt door de uitvoering door twee percussionisten zeer goed tot zijn recht. Ondanks dat lijkt de muziek in dienst te staan van het theater.

Veel oude nummers hebben een metamorfose ondergaan die past bij de carnavaleske en opgewekte sfeer. Het boet bij de meeste nummers in aan kracht. Juist die nummers zouden de toch wat vlakke dynamiek van de show op kunnen peppen. De broeierigheid van Fever Ray komt na een krachtig eindsalvo toch nog even terug in de ijzingwekkende uitvoering van Keep the Streets Empty for Me en If I Had A Heart. Het splitst Paradiso in tweeën. De één noemt de show fenomenaal, de ander zag een vlakke popshow. Één ding is zeker, Dreijer levert opnieuw een show waar we nog lang over na zullen praten.