VERSLAG: Stone Sour - 02/07 - TivoliVredenburg

Stone Sour - 02/07 - TivoliVredenburg

Stone Sour, de andere band van Slipknot-frontman Corey Taylor, werd begin jaren '90 gevormd in Iowa, maar het debuutalbum werd pas in 2002 uitgebracht. Daarna volgden nog vier albums en in 2017 werd het meest recente ’Hydrograd’ uitgebracht. Slipknot-gitarist Jim Root heeft tot 2015 meegetourd met de band, maar is nu vervangen door Christian Martucci.

Openingsnummers ‘Whiplash Pants’, ‘Absolute Zero’ en ‘Knievel Has Landed’ zorgen letterlijk en figuurlijk voor een knallende start. Een regen van vonken barst los en het duurt niet lang voordat frontman Corey Taylor een confettipistool tevoorschijn haalt. Het publiek danst uitbundig onder de regen van papieren snippers. Ook gooit hij herhaaldelijk halfvolle flesjes water in het publiek, waarvan er een door iemand op het balkon wordt gevangen. De interactie tussen Corey en het publiek is fantastisch: beiden hebben voortdurend een glimlach op hun gezicht.

Entertainer Corey bewijst vanavond ook dat hij de tofste vader ooit is. Zijn vijftienjarige zoon Griffin staat het gehele optreden aan de zijkant mee te kijken en zingen en Corey wendt regelmatig zijn blik naar zijn zoon, waarna ze de nodige inside jokes delen.

De set is een mengelmoes van oud en nieuw materiaal. Van klassiekers als ‘Cold Reader’, ‘Get Inside’ en de ultieme meezinger ‘Through Glass’, tot materiaal van ‘Hydrograd’, zoals ‘Rose Red Violent Blue (This Song Is Dumb & So am I)’ en ‘Song #3’. Corey trakteert het publiek ook nog op een solo-uitvoering van het rustige ’Bother’, afkomstig van het titelloze eerste album uit 2002.

Wanneer de band terugkeert op het podium voor de toegift, merkt de zanger dat hij uit zijn broek is gescheurd. Hij laat het trots zien aan zijn zoon en crewleden en scheurt uiteindelijk zijn broek nog verder kapot. De set eindigt met het snelle ‘RU486’ en vervolgens ‘Fabuless’. Bij laatstgenoemde schieten er wederom vonken uit de grond en verschijnen er skydancers. Oftewel: gigantische, wiebelende opblaasbare poppen in diverse kleuren met smiley gezichten. Bekijk de videoclip maar eens en je snapt het. Het beruchte confettipistool komt nog een laatste maal tevoorschijn en knalt voor de laatste keer.

Stone Sour vult dan weliswaar niet zulke grote zalen als Slipknot, maar desondanks mag deze band niet onderschat worden. Met aanstekelijke refreinen en de onverwoestbare stem van Corey Taylor weet Stone Sour een overtuigende set neer te zetten, die productioneel goed in elkaar zit. Er zijn slechtere manieren om je ​​maandag door te brengen.