VERSLAG: Garbage - 23/09 - TivoliVredenburg

Version 2.0: 20 years Paranoid

In 1994 creëerde Butch Vig, producent van Nirvana's Nevermind, samen met collega-producenten Duke Erikson en Steve Marker hun eigen muziek. Op zoek naar iets dat hun punkwortels en moderne technologie met dance beats combineerde, schreef Vig in zijn studiodagboek “Ik hoop dat deze afval iets moois wordt”. Gelukkig kwam de Schotse zangeres Shirley Manson erbij. Zo is de band Garbage ontstaan.
Ze braken in 1995 door met hun eerste album ‘Garbage’, waar (grunge) klassiekers als ‘Queer’, ‘Only Happy When It Rains’ en ‘Stupid Girl’ op staan.
Met zo’n succesvol debuutalbum waarin het geluid sterk wordt gedefinieerd, kan het lastig zijn om een tweede album op hetzelfde of zelfs een hoger niveau uit te brengen. Gelukkig verschijnt in 1998 ‘Version 2.0’, een verfijning en geen heruitvinding. Shirley Manson noemde dit dan ook "het typische Garbage-album". Hier rolden de hits ‘I Think I’m Paranoid’ en ‘Push It’ uit. Het 20 jarige bestaan van dit iconische album is een goede reden om een tour te doen.
De band is op 23 september 2018 aangekomen in Utrecht voor het laatste optreden in hun Europese tour.

Waar veel bands bij de bekende volgorde van het album blijven, is er door Garbage gekozen om het door elkaar te gooien en een aantal B-kanten van de singles toe te voegen. Hierdoor staat het publiek bij een aantal, minder bekende, nummers een beetje mee te deinen om daarna de bekende nummers met luid gejuich en gedans te ontvangen.
De show begint ingetogen met ‘Afterglow’, wat als B-kant voor de single ‘I Think I’m Paranoid’ toch iets minder bekend is bij het publiek. Als snel komt er meer tempo in en Shirley Manson nodigt het publiek uit om het chorus van ‘Temptation Waits’ mee zingen. Hieraan geeft het publiek voluit gehoor.
Een aantal nummers krijgen een subtiele makeover. Hierdoor wordt ‘Wicked Ways’ een mashup met Depeche Mode’s ‘Personal Jesus’. Ook de afsluiter ‘You Look So Fine’ wordt met Fleetwood Mac’s ‘Dreams’ samengevoegd. ‘Special’ en ‘Medication’ lijken nieuwe melodielijnen te hebben gekregen, die goed werken voor deze nummers.
Buitenbeentje van de avond was de James Bond track ‘The World Is Not Enough’. Dit nummer geeft mooi aan hoe Garbage ook in de mainstream door kan breken.

Er wordt weinig gesproken tussen de nummers door, in plaats daarvan zijn er korte “spoken words” filmfragmenten uit de films 2001: A Space Odyssey (“I can assure you now, very confidently, that it's going to be all right again… / Take a stress pill and think things over”) en Blade Runner (“I’ve seen things you people wouldn’t believe… / All those moments will be lost in time / Like tears in the rain / Time to die”). De invloed van Blade Runner is terug te vinden in het uiterlijk van Shirley Manson, met de rode streep over haar ogen. Daarnaast is in haar outfit een vette knipoog naar de oranje hoes van het album, door de knal oranje netkousen, de oranje chocker en de oranje microfoon.

Halverwege de show geeft Shirley Manson aan dat ze de social media van Garbage scherp volgt. Er is via twitter aangegeven dat er een bezoeker voor de 60e keer aanwezig is bij een Garbage concert. (Shirley Manson: “Dat zijn meer concerten dan waar ik bij aanwezig ben geweest!”)
Ook leek ze het jammer te vinden dat het 20 jaar heeft geduurd voor ze eindelijk Utrecht aan doen. Ik vermoed dat ze vanaf nu vaker naar Tivoli Vredenburg zullen komen.
Speciale aandacht gaat naar de crew die ze door Europa heeft geloodst en de Front Of House man, die deze avond 40 is geworden. Het is wel een bijzonder moment om mee te maken; een volle zaal die samen met Garbage ‘Happy Birthday ‘voor hem zingt.

Bij de encore geeft Shirley Manson aan dat er veel oudere hits zijn aangevraagd via social media. Omdat zij het belangrijker vind om naar de toekomst te kijken in plaats van het verleden, kiezen ze voor hun nieuwste single, ‘No horses’. Deze single is geïnspireerd door de opkomst van extreem rechts en de verkiezing van Trump, als president van de V.S.
Afsluiter van deze nostalgische avond was het poppy ‘Cherry Lips’, tot lichte teleurstelling van enkele bezoekers, die eerder ‘Happy When it Rains’ of ‘Queer’ hadden verwacht.

Al met al is het een geslaagde avond vol nostalgie, met een zwoele, sexy bewegende Shirley Manson, die goed bij stem was. Iedereen aanwezig was even terug in de tijd naar 1998, toen “alles beter was”.

Setlist:
Afterglow
Deadwood
Wicked Ways (met Depeche Mode: Personal Jesus)
Happy Birthday to You
Special
The World Is Not Enough
13x Forever
Get Busy With the Fizzy
Hammering in My Head
Medication
Thirteen (Big Star cover)
Can't Seem to Make You Mine (The Seeds cover)
I Think I'm Paranoid
Sleep Together
Dumb
Soldier Through This
Lick the Pavement
Push It
When I Grow Up
You Look So Fine (met Fleetwood Mac: Dreams)
Encore:
The Trick Is to Keep Breathing
No Horses
Cherry Lips (Go Baby Go!)