VERSLAG: Beth Hart - 29/10 - TivoliVredenburg

An Evening With Beth Hart - 29/10 - TivoliVredenburg

Een uitverkochte TivoliVredenburg is op maandag 29 oktober om 20 uur helemaal klaar voor een 'special solo performance' van Beth Hart.

We moeten even wachten, maar ze start met ons te vertellen dat we vanavond bij elk nummer wat persoonlijks te horen krijgen, al is dat ook één van de vaste ingrediënten van haar grote shows, zoals die eerder dit jaar in Ziggo Dome. Zo begint ze over haar "abusive relationship" toen ze jong was, voordat ze start met zingen en iedereen inpakt met de eerste noot van 'Setting Me Free'. Ze vertelt inderdaad bij praktisch elk nummer wat persoonlijks, waardoor ze je het gevoel geeft bij een intieme show te zijn. Zo ook over 'Jealousy', omdat ze nogal jaloers kan zijn, dus schreef ze dit nummer om haar eraan te herinneren en niet gek te worden van jaloezie.

Na een aantal nummers, waaronder een ode aan haar eigen zus die op haar 22ste overleed aan de gevolgen van AIDS in 'Skin' op de piano, verplaatst Beth zich naar het midden van het podium om naast haar gitarist te gaan zitten. Waarna ze onder andere 'Waterfalls' en 'Fatman' spelen. De Amerikaanse singer-songwriter heeft zoveel albums en ook wat cover albums, dus de setlist is divers en dan voegt ze ook nog met gemak wat songs toe aan de setlist. "Willen jullie iets "rocking or something sweet?" De lichten in de Grote Zaal gaan even aan en er gaan wat handen in de lucht. Waarna Beth zegt dat het praktisch gelijk is en "let's do both".

Er gaan zo nu en dan wat dingetjes mis, klunzig is ze wel. Ook dat is geen verrassing als je haar eerder zag. Hierdoor wordt het, ondanks de verhalen die ze elke avond aan het publiek vertelt, toch een authentieke show. Beth Hart is geweldig bij stem. Het publiek lijkt ze met gemak mee te voeren in haar show zonder poespas. Het podium heeft als aankleding enkel wat doeken op de achtergrond met allemaal ledkaarsen. Er is geen fancy lichtshow of een groot scherm, centraal staan de piano en de twee stoeltjes en natuurlijk de vrouw van deze avond.

Ze kruipt tegen het einde weer achter de piano om weer solo 'St Teresa' te spelen en even van het podium te verdwijnen. Om terug te komen met haar gitarist om nog een aantal nummers als toegift te spelen, zoals 'Love is a Lie' en 'Fire On The Floor'. Na een kleine twee uur sluit ze af met 'Leave The Light On'. Ze begint twee keer opnieuw na "did I fuck it up"-uitroep. Ze vindt het zelf zo'n mooi liedje en wil hem graag helemaal goed spelen. Prachtig, muzikaal en intiem zijn de kernwoorden van deze avond. Of het oprecht of gespeeld is, dat weet alleen Beth Hart.