VERSLAG: Snow Patrol - 14/01 - Ziggo Dome

Snow Patrol

Wie goedzak en Snow Patrol-frontman Gary Lightbody ziet, zou in de verste verte niet verwachten dat hij de afgelopen jaren de strijd aan moest met de drie grote D’s waar menig muzikant aan ten prooi valt: drank, drugs en depressie. Dat bleek echter wel aan de orde - hetgeen gelijk de ruim zes jaar durende ‘pauze’ die de Noord-Ierse band nam, verklaart.

Van die eerste twee is Lightbody inmiddels af, hij zocht zijn heil en herstel in onder meer meditatie, wat hem ook hielp om beter met zijn depressies om te gaan, zo vertelde hij eerder dit jaar in een interview met NRC, dat werd gepubliceerd in aanloop naar de grote Pinkpop-show die de mannen een paar dagen later zouden spelen.

In hetzelfde interview vertelde Lightbody erg blij te zijn met hoe trouw de Nederlandse fans van de band zijn, wat - in alle eerlijkheid - tegen alle verwachtingen in resulteerde in een zo goed als uitverkochte Ziggo Dome. Het uitverkopen van een zaal van dit kaliber is, na die jaren afwezigheid, natuurlijk een flinke opsteker voor de band, maar tegelijkertijd ook een beetje de doodsteek voor het optreden dat ze hier geven.

Snow Patrol is namelijk veel te gewoontjes om ‘even’ zeventienduizend man in te pakken, dat zie en hoor je aan alles. De visuals bijvoorbeeld, waar ongetwijfeld echt hard aan gewerkt is, doen denken aan dingen die Coldplay zo’n acht jaar geleden liet zien. Maar ook Lightbody’s zang is, zeker de eerste veertig minuten, veel te licht en vlak om het kolossale gebouw te kunnen vullen.

En dan hebben we het nog niet gehad over zijn podiumpresentatie. In bovengenoemd interview gaf de zanger ook aan zonder drank een stuk ongemakkelijker op het podium te staan en dat het tijd nodig zou hebben om het vertrouwen van een aantal jaar, weer terug te vinden. Dat wordt pijnlijk duidelijk als hij aan een praatje wil beginnen, maar dat vervolgens weer af kapt, of de momenten waarop hij interactie met het publiek zoekt, maar eigenlijk niet zo goed weet wat hij moet zeggen.

Het is echter niet alleen maar kommer en kwel in de Amsterdamse megazaal: Snow Patrol heeft tenslotte genoeg hits op zak om hier en daar de boel weer recht te kunnen trekken. Grey’s Anatomy-knaller ‘Chasing Cars’ bijvoorbeeld, of monster- en doorbraakhit ‘Run’, ‘Open Your Eyes’ of, recenter, ‘Crack the Shutters’ (waarbij Lightbody overigens de tekst vergeet) – het zijn allemaal nummers waarmee je in een handomdraai de Ziggo Dome zou kunnen inpakken. Dit soort hoogtepunten en oplevingen zijn er echter te weinig, het is allemaal veel te middelmatig en te braaf om echt de volle anderhalf uur te blijven boeien.

Dat is jammer voor een band met zo’n enorme gunfactor en had bovendien prima voorkomen kunnen worden door ze in een kleinere zaal te zetten. We durven er geld op in te zetten dat dit in de AFAS Live bijvoorbeeld, wél goed was gegaan. Nu maar hopen dat we niet weer zes jaar hoeven te wachten op de herkansing.